De jeugd is de toekomst, maar wat als die toekomst heel onzeker is? Online lessen zijn het nieuwe normaal en tieners moeten zich hier noodgedwongen aan aanpassen. Maar wat met diploma-uitreikingen en het langverwachte galabal voor de zesdejaars? Laatstejaars uit het secundair onderwijs zien belangrijke mijlpalen in duigen vallen. Wij vragen enkelen onder hen hoe zij naar de coronacrisis kijken.
Deze week is het de beurt aan Nell (18). Ze woont in Vilvoorde en zit in het laatste jaar Grieks-Latijn. Daarnaast is ze schrijver. Haar tweede boek, ‘De Vijfpuntige Ster’, is in maart verschenen.
Hoe heb je de lockdown doorgebracht?
«Aanvankelijk waande ik mij in de film ‘Home Alone’: ‘Joepie, ik moet niet meer naar school, ik mag doen wat ik wil!’ Die euforie ebde al snel weg door de maatregelen. Verder ben ik mijn geloof in de Belgen kwijt: elke dag zie je wel berichten van ‘lockdown-parties’. Egoïstische mensen zijn natuurlijk geen nieuws, maar toch voelt het alsof ons land een klas van twintig man is die moet nablijven omdat één kind niet braaf kon zijn.»
Moet je veel missen door de lockdown?
«Best veel, ja. Sinds het begin van de lockdown tot 19 juni heb ik online les via videogesprekken en opdrachten via platformen als classroom en smartschool. Vrijdag 15 mei mocht ik een halve dag fysiek naar school, maar dat was meer een sociaal gebeuren dan een echte lesdag. Ik zal dus nooit meer een normale middelbareschooldag meemaken. Verder is mijn eindejaarsreis naar Sicilië weggevallen, alsook een galabal, een prijsuitreiking van een olympiade, en naar een traditionele proclamatie kunnen we ook wel fluiten. Mijn tweede roman, ‘De Vijfpuntige Ster’, is in maart verschenen, en vanwege de lockdown ben ik mijn boek nog niet in levende lijven gaan bewonderen in een boekenwinkel. Ik vind het allemaal erg jammer.»
Vind je de coronamaatregelen dan te streng?
«Ik ben natuurlijk geen expert, maar ik ben blij met de maatregelen van de regering. Het is lastig dat mijn gewone leven opeens stopt, maar ik hou me liever aan de maatregelen om de verspreiding van de ziekte in te perken, dan alles maar de vrije loop te laten met alle gevolgen vandien.»
Heeft de lockdown ook een positief effect op jou gehad?
«Ik ben begonnen met hardlopen, terwijl ik helemaal niet graag sport. Eigenlijk deed ik het vooral om nog eens buiten te komen. Het meest positieve is vooral hoeveel tijd ik nu heb. Ik kan elke dag een uur op mijn instrument spelen, in de zon gaan liggen als ik daar zin in heb, leren koken… In het begin van de lockdown had ik ook veel inspiratie om te schrijven. Ondertussen is die gedachtestroom geminderd, maar ik maak me er niet echt zorgen om. Samen met de maatregelen zal mijn fantasie wel versoepelen.»
Wat zijn je plannen na het middelbaar onderwijs?
«Ik wil graag Taal- en Letterkunde gaan studeren. De fysieke infosessies voor nieuwe studenten werden vervangen door online momenten, maar ik denk niet dat ik te weinig uitleg heb gekregen, want eerder dit jaar was ik al naar een studiebeurs en de openlesdagen geweest. De online zoektocht naar een kot was wel lastig. Maar nu bezoeken weer toegestaan zijn, verloopt alles veel vlotter. Nu maar hopen dat we effectief aan de universiteit mogen starten, en niet opnieuw les moeten volgen vanuit onze woonkamer.»
Denk je dat de coronacrisis nog lang invloed zal hebben?
«Ik vrees best wel voor de toekomst. We weten helemaal nog niet hoe lang deze crisis zal aanslepen, of er een tweede of derde golf zal komen… Ik denk in elk geval niet dat deze crisis voor een betere samenleving heeft gezorgd. Mensen zijn niet plots meer solidair geworden door deze beproeving. Voor mij persoonlijk vrees ik wel dat de verkoop van mijn nieuw boek er onder zal lijden. Daarnaast is het erg moeilijk om een vakantiejob te vinden, omdat bedrijven amper aanwerven door de crisis.»
Janne Vandevelde
Het bericht Zo beleven achttienjarigen de coronacrisis: “België is een klas die moet nablijven omdat één kind niet braaf kon zijn” verscheen eerst op Metro.
