Je bent jong, gaat door een belangrijke periode in je leven (of niet) en je besluit om een tatoeage te nemen. Jijzelf bent enthousiast, maar je vrienden en familie minder. Plots krijg je allerlei vragen naar je hoofd geslingerd: “Heb je wel goed nagedacht over het ontwerp? Krijg je geen spijt van die dromenvanger? Een gepensioneerde met een blote madame op zijn arm, dat kan toch niet?”
Veel mensen zien af van een tattoo omdat ze bang zijn dat ze er later spijt van zullen hebben. Je smaak verandert, je lijf verandert (lees: je huid gaat wat losser hangen) en tijden veranderen. Het risico dat ze op oudere leeftijd spijt krijgen van die spontane tatoeage is te groot, dus laten ze de dingen maar zoals ze zijn. Maar die redenering blijkt ongegrond.
Onverschillig
Het Amerikaanse onderzoeksbureau Ipsos ondervroeg 1.005 getatoeëerden om tot die conclusie te komen. De deelnemers kregen één simpele vraag voorgeschoteld: hadden ze spijt van hun tatoeage? Uit de antwoorden blijkt dat gemiddeld slechts 8% zijn of haar tattoo betreurd. Het opvallendste is wellicht dat geen enkele 65-plusser spijt had van zijn tattoo. Vooral getatoeëerden in de leeftijdscategorie van 35 tot 44 jaar hadden berouw: 15% had liever geen of een andere tattoo genomen als ze opnieuw konden kiezen. Maar met de jaren groeit blijkbaar ook de onverschilligheid. Je hoeft dus geen schrik te hebben dat je als gepensioneerde spijt krijgt van je tattoo.
Het bericht We krijgen geen spijt van tatoeages wanneer we oud zijn verscheen eerst op Metro.
