‘The Legend of Zelda – Link’s Awakening’: de cultgame vindt nieuw leven op Switch

‘The Legend of Zelda: Link’s Awakening’ is een bewerking van de game die in 1993 op Gameboy verscheen. De studio Grezzo, die zich over deze remake ontfermde, heeft gekozen voor een kleurrijke vormgeving en een stijl die uitgesproken “kawaii” is, schattig en geslaagd. Voor het overige zijn de ontwikkelaars zeer trouw gebleven aan de game van 26 jaar geleden. Elk blok, elke rots, elke boom, alles bevindt zich op precies dezelfde plaats als in de Gameboy-versie. De kerkers, de personages, de vijanden en zelfs de dialogen zijn letterlijk overgenomen uit de originele game. Omdat de grafische uitwerking nu zoveel gedetailleerder is, bekijk je het avontuur toch met nieuwe ogen. We willen trouwens een speciale vermelding geven aan de muziek, die voor de gelegenheid opnieuw gearrangeerd werd.

Vergeleken met de versie van een kwart eeuw geleden is de gameplay wel op een paar vlakken verbeterd. Met name de verplaatsingen en het beheer van de inventaris gaan een stuk vlotter. Je kan ook zelf kerkers ontwerpen. Voor de rest staat deze remake echter volledig in het teken van de getrouwheid. In vergelijking met hedendaagse games is de wereldkaart niet bijzonder groot, maar je bent toch verschillende uren zoet voor je alles ontdekt verkend hebt. In de loop van het avontuur ontsluit je telkens nieuwe vaardigheden waarmee je vervolgens kan doordringen naar plaatsen die voordien onbereikbaar waren.

De Switch-versie heeft ook de moeilijkheidsgraad van de originele game overgeërfd. Goed nieuws voor nostalgische spelers, maar anderen kunnen daar wel eens over struikelen. Games zoals ‘The Legend of Zelda: Link’s Awakening’ worden anno 2019 namelijk niet meer gemaakt en soms moet je meer geduld en vindingrijkheid aan de dag leggen dan je vandaag gewoon bent. Tenzij je er een walkthrough bijhaalt, zal niemand je uitleggen hoe je bij een van de eerste kerkers die je in de game tegenkomt de ingang moet vrijmaken. Het poeder dat je even eerder gekregen hebt, moet je op de toortsen strooien. Je zoekt de hele tijd naar de juiste manier om vooruitgang te boeken in de game. Het betekent onder meer dat je absoluut een specifiek voorwerp moet vinden om dat vervolgens weer aan een specifiek personage te geven en iets anders in ruil te krijgen.

Als je niet de hele tijd weg en weer wil rennen, moet je voortdurend je gezond verstand gebruiken, en dat kan soms heel frustrerend zijn. We hebben op een bepaald moment een uur lang de hele kaart uitgeplozen om te snappen wat onze volgende stap moest zijn.

‘The Legend of Zelda: Link’s Awakening’ is een remake die nostalgie en moderniteit knap combineert. De game neemt je nooit bij het handje, wat sommige spelers misschien zal ontmoedigen. Het hangt ervan af hoeveel ervaring je hebt met games uit de vroege jaren 90, met de manier waarop die werken en hoe moeilijk ze zijn. Staar je dus vooral niet blind op de knuffelbare figuurtjes en decors, want het spel dat erachter schuilt, legt de lat wel degelijk hoog. ‘The Legend of Zelda: Link’s Awakening’ kan je geduld op de proef stellen, maar dit is niettemin een magnifiek eerbetoon aan de originele game. En een kans om na 26 jaar een avontuur te (her)beleven dat de moeite meer dan waard is.