Is België het vlakke en volgebouwde land waarvoor het versleten wordt? Grotendeels wel, maar dan vergeten we toch dat we ook een aantal magnifieke stukken natuur in huis hebben. De vreemde zomer van 2020, beperkt door de risico’s die COVID-19 met zich meebrengt, is de ideale gelegenheid om onze mooiste natuurgebieden op te zoeken.
Natuurpark Het Zwin
Liefhebbers van vogels kennen ongetwijfeld het Zwin, het natuurgebied met zicht op zee aan de grens met Nederland. De kuststrook is een combinatie van duinen, moerasland en bossen. Het Zwin leeft op het ritme van de getijden, die het gebied rond de inham van de Noordzee op vaste tijdstippen onder water zetten. Het resultaat is een unieke omgeving die een paradijs vormt voor trekvogels. Zij houden er halt tijdens hun lange tochten van noordelijke gebieden naar zonniger streken.
Om volop van het park te genieten, kan je best binnengaan langs de betalende zijde. Die geeft je toegang tot een museum waar je alle uitleg vindt over het belang van het Zwin op het vlak van biodiversiteit. Je betreedt er ook een uitgestrekt netwerk van wandelpaden.
Station: Knokke, vervolgens bus De Lijn 13 tot Knokke Het Zwin
Grenspark Kalmthoutse Heide
Je zou nooit zeggen dat je je op een halfuurtje van de bruisende grootstad Antwerpen bevindt als je de Kalmthoutse Heide binnenwandelt. Dit is dan ook een zeldzame oase van rust in een gebied vol intense activiteit. De enorme vlakte met zandgrond en vijvers wordt afgebakend door bossen en vormt een toevluchtsoord voor een rijke biodiversiteit. Je ziet er vlin-ders, libellen en verschillende vogelsoorten zoals de bergeend en de boompieper.
Het is echter vooral het landschap dat fascineert. Dat gaat van bossen naar zandstroken naar heidevelden. Hou er rekening mee dat bepaalde zones tijdelijk afgesloten kunnen worden als het lang droog is geweest, om brand te vermijden.
Station: Heide
Hoge Venen
De Hoge Venen liggen in het oosten van het land en maken deel uit van het natuurpark Hoge Venen-Eifel, dat doorloopt over de grens met Duitsland. Het is een onuitputtelijk speelterrein voor natuurliefhebbers. Op de hoogvlakte bevinden zich talrijke veengebieden, een broos biotoop dat een thuishaven biedt aan veel verschillende diersoorten.
Er worden regelmatig geleide bezoeken georganiseerd (met name door het natuurparkcentrum, dat in Botrange gelegen is). Als je de Hoge Venen bezoekt met een gids krijg je een beter inzicht in de hersteloperaties die aan de gang zijn in de kwetsbare omgeving. Er zijn ook veel wandelpaden om met het gezin of een groep vrienden het gebied te verkennen. Pas op: sommige (aangeduide) zones mag je niet binnen, zodat de natuur ongestoord haar gang kan gaan. Ook in de Hoge Venen kunnen bepaalde zones tijdelijk afgesloten worden, als het risico op brand te groot wordt.
Station: Verviers of Eupen, vervolgens bus TEC tot Signal de Botrange
Het Grote Woud van Saint-Hubert
Natuurliefhebbers hebben al langer de weg gevonden naar de Ardense bossen, die een groot deel van het zuiden van het land bedekken. Het Grote Woud van Saint-Hubert verdient echter een speciale vermelding. Het gaat immers om een dichtbegroeid bos, waar groot wild zich gemakkelijk kan verbergen en in alle rust zijn leven leiden. In de herfst hoor je de herten hier dus luid burlen. Wie dat van dichtbij wil observeren, kan terecht op een van de vele kijkplatformen. Wil je dat unieke moment zeker niet te missen? Neem dan deel aan een begeleide uitstap. In de winter is het zowat onmogelijk om het dichte en mysterieuze bos nog te betreden. Dan komen de vele legendes van de regio tot leven. De plaatselijke gidsen zullen je die met plezier vertellen.
Station: Poix-Saint-Hubert
Nationaal Park Hoge Kempen
De regio van de Hoge Kempen was vroeger een mijngebied. Aan de ontginning van de ondergrond is een einde gekomen en nu heeft een bijzonder stuk natuur de plaats ingenomen. De combinatie van terrils en meren herinnert echter nog aan dat industriële verleden. Die activiteit heeft vervuiling achtergelaten, maar verschillende organisaties doen hun best om er opnieuw een waar natuurgebied van te maken. Het resultaat van hun inspanningen is al zichtbaar, want diverse soorten fauna hebben een thuis gebouwd op de afwisselende terreinen. Het is maar een kwestie van tijd voor ook dit gebied een pleisterplaats wordt voor de wandelaars van het land.
Naar het schijnt zou de wolf, die de weg naar België teruggevonden heeft, dit gebied zeer op prijs stellen. Maak je echter geen zorgen: je moet al enorm veel geluk hebben om er een tegen het lijf te lopen, want het dier is bijzonder angstig en voorzichtig. Je kan er trouwens beter niet naar op zoek gaan. Laat de wolf maar zijn ding doen en weer een vaste plek vinden in ons land.
Station: Genk, vervolgens bus De Lijn tot Waterschei Thorpark
De Vallei van de Ninglinspo
Ninglinspo? Welk mysterie verschuilt zich achter die eigenaardige naam? Zoek vooral geen logica, want die is er niet. Naar verluidt is de naam louter te wijten aan een schrijffout van een kaartenmaker. Wel staat buiten kijf dat je hier een ongezien stukje natuur aantreft. Het regenwater dat valt op de hoogvlakte die boven de regio uit torent, stroomt naar de vallei van de Ninglinspo en vormt de enige bergstroom van het land. Die stort zich van de heuvels en vloeit beneden samen met de Amblève. Onderweg maakt hij verschillende watervalletjes en heeft hij door de eeuwen heen kommen en bassins gevormd, met oevers die gladgesleten zijn door het voortdurend voorbij stromende water. Alsof dat nog niet volstond om er een paradijselijk oord van te maken, slingert de stroom zich ook nog eens door een verzonken vallei bedekt met bomen.
Station: Aywaille
Het bericht STAYCATION. Ja, de natuur heeft het soms nog voor het zeggen verscheen eerst op Metro.
