Elke week grijpt Metro een pendelaar bij de kraag voor een kort gesprek. Achter elke anonieme reiziger schuilt immers een verrassende persoonlijkheid. Deze week is het de beurt aan Lydia, een 28-jarige radioredacteur.
ZICHT
In het weekend of na een drukke dag ga ik vaak wandelen, meestal vlakbij, in de Bourgoyen in Gent. Ik heb dan niet per se de behoefte om gesprekken te voeren, dus ga ik soms alleen, voor de rust en om mijn hoofd leeg te maken. “Weer de Bourgoyen?”, zegt mijn vriend soms. Hij gaat liever de stad in. Dat doe ik ook graag, maar er komt zoveel op je af en je moet er vanalles zien en doen. In de natuur kan ik echt genieten van de rust, waarbij je niets moet zien, horen of denken en je gewoon kan wandelen.
GEHOOR
Als redacteur voor de radio luister ik vooral naar mensen. Ik bel mensen op over allerlei onderwerpen, stel vragen, hoor hen uit en bundel dat in items voor de luisteraar. Het is leuk om me iedere keer in te werken in een onderwerp en dan de juiste personen te vinden om erover te komen praten. Ik bereid het gesprek voor, maar het uiteindelijke resultaat op de radio blijft spontaan. Daar hou ik van. Mensen vragen me soms of ik niet zelf zou willen presenteren, maar ik vind het wel tof achter de schermen.
SMAAK/SPRAAK
Ik heb lang als vrijwilliger audioboeken ingesproken. Ik hou van de combinatie van bezig zijn met mijn stem en boeken lezen. Het is ook echt ontspannend om te doen. Een uur per week alleen ik met een boek, gefocust in een stille studio. Zo heb ik onder andere Vele hemels boven de zevende van Griet Op de Beeck ingelezen. In dat boek zaten ook veel dialoogscènes tussen een koppel, waarvoor ik gezelschap kreeg in de studio van een gepensioneerde zeventiger. Dat was een speciale ervaring. (lacht)
REUK
Als ik een vaas met bloemen zie, heb ik altijd de neiging om eraan te gaan ruiken. Die liefde voor bloemen heb ik van mijn mama meegekregen. Als zij op bezoek komt, brengt ze vaak een boeketje mee. Als het huis op orde ligt, er bloemen op tafel staan en de zon binnen schijnt, dan kan ik daar echt van genieten. Zeker in het weekend, met de krant erbij voor een lang ontbijt. Ik hou van de geur van een verse krant. Als ik vroeg moet starten op het werk ga ik eerst en vooral de pas aangekomen kranten ophalen.
TAST
Ik heb nog steeds een papieren agenda. Daar word ik vaak op aangesproken. Iedereen houdt alles bij in zijn telefoon, maar ik denk niet dat ik ooit ga overschakelen. Ik heb nood aan iets fysieks, aan het kunnen noteren van zaken en dingen te kunnen schrappen. Het ziet er misschien wat wanordelijk uit, maar dat hoort er gewoon bij. Op de trein blader ik vaak eens door mijn agenda en verder lees ik een boek. Altijd. Nog even rustig een hoofdstuk lezen voor de drukte van de dag begint, dat ontspant mij echt.
ZESDE ZINTUIG
Ik heb een heel goed geheugen voor details. Als iets me opvalt aan iemand, dan onthoud ik dat. Persoonlijke weetjes, kleine details, eigenaardigheden, zaken die andere mensen niet onthouden en die niet per se interessant zijn, maar die bij mij toch blijven hangen. Als iemand een anekdote voor de tweede keer vertelt, weet ik dat meteen. Als we op de redactie op zoek zijn naar bepaalde mensen, komt die eigenschap vaak wel van pas. Meestal schiet er mij snel iemand te binnen of weet ik waar ik terecht kan.
Tekst door Pieter Lantsoght
Foto door Janne Vanhemmens
Het bericht Pendelaar Lydia: “Ik hou van de spontaniteit van radio” verscheen eerst op Metro.
