Elke week grijpt Metro een pendelaar bij de kraag voor een kort gesprek. Achter elke anonieme reiziger schuilt immers een verrassende persoonlijkheid. Deze week is het de beurt aan Irem, een 21-jarige rechtenstudente.
ZICHT
Afgelopen week was ik in Rochefort in de Ardennen en ik was verbaasd over hoe mooi het daar was. Het was echt zalig om elke dag wakker te worden en te gaan slapen met zo’n prachtig uitzicht. Ik heb er ook mijn passie voor fotografie herontdekt. Ik was er vroeger ook al mee bezig en nu heb ik echt de hele week overal foto’s van gemaakt. Gebeurtenissen gaan voorbij en je herinneringen eraan vervagen, maar met fotografie kan je bepaalde momenten echt vastleggen in iets blijvends, dat vind ik heel mooi.
GEHOOR
Een leerkracht vroeg ooit waar we het best mee zouden kunnen omgaan: doof of blind zijn? Vanuit sociaal oogpunt denk ik dat het veel moeilijker is om doof te zijn. Contact leggen met anderen is veel moeilijker. Ik praat heel graag met mensen. Van kleins af aan wil ik al advocate worden. Toen ik effectief een studiekeuze moest maken, dacht ik wel even: is dit echt wat ik wil? Ik heb me geïnformeerd en ben naar openlesdagen geweest. Ondertussen zit ik in mijn vierde jaar en doe ik het nog altijd graag.
SMAAK/SPRAAK
Ik kook zelf niet zoveel, maar ik ga heel graag uit eten. In de stad zijn er zoveel verschillende restaurants, ik hou ervan om op die manier andere culturen en smaken te ontdekken. De Turkse keuken is uniek, zoveel meer dan dürüm of pita. Hier heb je vooral fastfood en weinig echte Turkse restaurants, dat geeft een verkeerde indruk. Als je naar Turkije gaat moet je zeker eens icli köfte proberen, met gehakt gevulde bulgurballetjes. Je maakt ze niet makkelijk zelf, dus ik bestel ze graag op restaurant.
REUK
De geur van mensen of het parfum dat ze dragen is vaak het eerste wat mij opvalt. Als ik die geur daarna weer ruik, kijk ik altijd even om te zien of het die persoon is. Ik hou ook van de de geur van de zee. Dat is zo’n typische geur die onmiddellijk in je neus dringt als je in de buurt komt. Ik ga graag naar de zee. Het is heerlijk om er even uit te waaien en die frisse geur op te snuiven. Voor een echt zomergevoel ga ik liever op reis om op het strand te liggen, dan hier aan de Belgische kust.
TAST
Als er thuis iets breekt, dan is het mijn schuld. Er wordt zelfs niet aan getwijfeld dat het iemand anders kan zijn. Ik laat alles vallen wat ik in mijn handen krijg. Een vakantiejob in de horeca is dus echt niets voor mij! Ooit ging ik bij een vriendin op bezoek. Meteen bij het binnenkomen liet ik de fles wijn vallen die ik had meegenomen. Vijf minuten later zwierde ik een magneet van de koelkast en daarna ging ook mijn kop thee nog tegen de grond. Bij mijn volgend bezoek, heb ik geen glas gekregen.
ZESDE ZINTUIG
Ik heb een heel goed geheugen. Sommige momenten kan ik me echt perfect voor de geest halen, tot de exacte dag en datum. Het is wel een heel selectief geheugen, voor mijn studies bijvoorbeeld werkt het iets minder. Van mijn mama kreeg ik ooit een geluksketting, die ik droeg voor een moeilijk examen, maar dat liep niet goed. Ik weet dat ik niet moet geloven in zo’n dingen, maar ik heb die ketting sindsdien toch nooit meer gedragen. En uiteraard kreeg mijn mama de schuld voor mijn slecht examen. (lacht)
Tekst door Pieter Lantsoght
Foto door Janne Vanhemmens
Het bericht Pendelaar Irem: “Al van kleins af aan wil ik advocate worden” verscheen eerst op Metro.
