Elke week grijpt Metro een pendelaar bij de kraag voor een kort gesprek. Achter elke anonieme reiziger schuilt immers een verrassende persoonlijkheid. Deze week is het de beurt aan Annelies, een 22-jarige student journalistiek.
ZICHT
Vorige zomer ben ik met een groep vriendinnen naar Ierland gereisd. Op onze laatste dag hebben we met z’n allen de Causeway-kustlijn afgewandeld. Die wandeling eindigt aan een enorme hangbrug, maar we hadden onderweg zo veel getreuzeld dat we net te laat waren om de vereiste toegangstickets te kopen. Gelukkig liet het verantwoordelijke dametje ons gratis binnenglippen na sluitingstijd. Bijgevolg konden we genieten van het spectaculaire uitzicht zonder andere toeristen. Een betere afsluiter van de reis hadden we ons niet durven voorstellen.
GEHOOR
Het is voor mij erg belangrijk om goed naar anderen te luisteren. Ik kan me er enorm aan storen wanneer je in een gesprek dingen moet herhalen omdat je gesprekspartner met zijn of haar telefoon in de weer is. In mijn opleiding journalistiek heb ik geleerd om altijd vragen te blijven stellen en dat komt ook in het dagelijkse leven goed van pas. Ik kan heel gemakkelijk interesse tonen in de bizarre hobby’s van mijn vrienden. Als zij iets de moeite waard vinden, dan zal ik niet rusten voor ik achterhaald heb wat hen zo prikkelt. (lacht)
SMAAK/SPRAAK
Ik eet graag, ik ga graag uit eten én ik kook graag. Ik sta nog niet zo heel lang zelf achter het vuur, maar het geeft me wel heel veel voldoening. Met dank aan de kookboeken van Sandra Bekkari tover ik met gemak eenvoudige én gezonde kost op tafel. Vooral de gevulde courgette met pijnboompitten en feta is een echte voltreffer. Zelfs mijn vriend, nochtans een doorwinterd vleesliefhebber, schuift dit vlot naar binnen. Al smeekt hij me soms om toch wat parmaham toe te voegen. Eén keer heb ik ook daadwerkelijk aan dat verzoek toegegeven.
REUK
In de tuin van mijn oma stonden vroeger meiklokjes. Nu woont ze niet meer thuis omdat ze al jaren Alzheimer heeft, maar telkens als ik die bloemen ruik, word ik teruggekatapulteerd naar die tijd. Zes jaar geleden heb ik in de Yves Rocher een flesje parfum gevonden met de geur van meiklokjes. Uiteraard heb ik dat meteen gekocht én veel te snel opgebruikt. Jammer genoeg, want nadien heb ik nooit meer exact dezelfde geur teruggevonden in het assortiment. Ik blijf zoeken!
TAST
Ik ben een gevoelige ziel, een familietrekje. Wanneer ik onverwacht kritiek krijg van anderen, dan kan dat bij mij heel hard binnenkomen. In de loop der jaren heb ik wel geleerd om dat te verbergen voor de buitenwereld, maar mijn familie en vrienden kunnen aan mijn gezicht aflezen hoe ik me voel. Gelukkig heeft mijn gevoelige aard ook voordelen: ik praat gemakkelijk over mijn emoties. En omdat mijn zus uit hetzelfde hout gesneden is, begrijpen we elkaar feilloos. Dankzij haar kan ik alles beter in perspectief plaatsen.
ZESDE ZINTUIG
Van andere mensen krijg ik heel vaak te horen dat ik vrolijk en enthousiast ben. Dat wil daarom niet zeggen dat ik me ook effectief enthousiast voel, maar ik kan een slecht humeur perfect camoufleren. Ik denk dat dat komt omdat ik er plezier in schep om anderen op hun gemak te stellen en situaties voor hen zo aangenaam mogelijk te maken. Het is niet omdat ik een slechte dag heb, dat ik mijn collega’s het leven zuur moet maken. Het is leuk dat dat door anderen wordt opgemerkt en gewaardeerd.
Tekst en foto door Mare Hotterbeekx
Het bericht Pendelaar Annelies: “Ik kan een slecht humeur perfect camoufleren” verscheen eerst op Metro.
