In 2018 kreeg Cerys Davies, een toen 13-jarig Brits meisje, van artsen te horen dat ze kanker had. In een interview met de Mirror zegt ze dat het een bijzonder zware tijd is geweest, lichamelijk, maar ook sociaal.
Cerys Davies kreeg het verschrikkelijke nieuws toen ze 13 was. De tiener uit Stafford, Engeland, had osteosarcoom, een zeer agressieve vorm van botkanker die dramatische gevolgen had. Zowel lichamelijk, omdat haar been geamputeerd moest worden, als geestelijk. Het is absoluut niet gemakkelijk om op die leeftijd zo’n beproeving te doorstaan. Maar als je daarbij nog te maken krijgt met pestgedrag van andere kinderen, is het haast onmogelijk.
Lees ook: Onderzoek: ex-kankerpatiënten krijgen te maken met discriminatie tijdens zoektocht naar werk
“Toen ik de diagnose kanker kreeg, verdween mijn vriendengroep compleet. Ik heb nooit meer iets van hen gehoord. Niemand uit mijn klas of van de school heeft contact met me gezocht,” vertelt ze aan de Mirror. Het was een moeilijke periode voor Cerys die, drie maanden nadat haar kanker werd ontdekt, de hele school over haar ziekte moest vertellen omdat ze met chemotherapie was begonnen. “Die dag omhelsde iedereen me, dat maakte me heel erg boos! Al die tijd had niemand van me gehoord en plotseling was iedereen geïnteresseerd in mij.”
Van kwaad naar erger
De relatie met haar klasgenoten werd, in tegenstelling tot wat je zou verwachten, nog slechter. Een paar weken later ontdekte het meisje dat sommige leerlingen haar achter haar rug uitlachten, vooral na de amputatie. Ze hadden zelfs een Instagram-groep aangemaakt waarin ze lachten en grappen maakten over haar ziekte. “Het was een jongen die ik kende die me vertelde dat deze groep bestond met ongeveer 20 mensen. Hij was aan de groep toegevoegd, maar vertrok onmiddellijk.”
Dit was een bijzonder pijnlijke tijd voor Cerys, die tezelfdertijd tegen een verschrikkelijke ziekte moest vechten. Hoewel ze haar vrienden op school verloor, leerde ze andere tieners met kanker kennen, nieuwe vrienden bij wie ze veel steun vond. “Sommige mensen hebben me verteld dat de kinderen op mijn school dit deden omdat ze niet wisten hoe ze moesten reageren, omdat je niet verwacht dat iemand van mijn leeftijd kanker heeft. Ze wisten niet wat ze moesten zeggen of doen.”
Hoewel de kankerbehandeling van Cerys in maart 2020 eindigde, heeft de nu 16-jarige nog steeds levenslange leverproblemen. Maar ze gebruikt haar verhaal om andere kinderen te helpen die met dezelfde problemen te maken hebben als zij. Ze heeft een eigen Youtube-kanaal waarop je haar hele verhaal kunt volgen.
