Als je aan kakkerlakken denkt, is de kans groot dat je je gezicht vertrekt in een grimas. We leren namelijk van kinds af aan dat de beestjes ongedierte zijn en dat je ze liever niet in je huis tegenkomt. Want: een kakkerlak betekent maar al te vaak dat je je aan een hele hoop kakkerlakken mag verwachten. Maar toch zou het beestje weleens uitkomst kunnen bieden voor het voedingstekort in derdewereldlanden.
We gaan niet zo slim om met de ruimte op onze aardbol. Bovendien leven we graag op grote (ecologische) voet, wat ervoor zorgt dat heel wat armere landen kampen met een accuut voedingstekort. Wetenschappers gaan daarom op zoek naar oplossingen en kakkerlakken zouden weleens de redders in nood kunnen zijn.
Kristallen
Een bepaald soort kakkerlak, de diploptera punctate, verschilt sterk van zijn soortgenoten. De baby’s worden namelijk niet geboren uit eitjes, maar ze komen net zoals bij zoogdieren levend en wel uit de moederkakkerlak. En net zoals dat het geval is bij zoogdieren, voedt de moeder haar baby’s met een soort melk, hoewel het eigenlijk meer proteïnekristallen zijn. Die kristallen bevatten proteïne, vet, suikers en alle aminozuren – allemaal stoffen die het lichaam niet zelf kan aanmaken. De voedingsstoffen worden beetje bij beetje opgenomen door het lichaam. Wetenschappers van het Institute of Stem Cell Biology and Regenerative Medicine in India onderzoeken nu hoe de kakkerlakken de proteïnekristallen aanmaken. Als ze erin slagen om het proces na te bootsen, zou het middel ingezet kunnen worden tegen ondervoeding.
Het bericht Kakkerlakkenmelk zou het voedingstekort kunnen oplossen verscheen eerst op Metro.
