“Wie is een flinke jongen?” Op een hoge toon praten tegen een hond lijkt een beetje dwaas, maar het heeft wel degelijk effect. Je favoriete huisdier vindt het immers leuk als je zo’n babytaal gebruikt. Dat blijkt althans uit een nieuwe studie die is gepubliceerd in het tijdschrift Animal Cognition.
Het is een herkenbaar scenario: als we een schattige hond zien, beginnen we te kirren en gebruiken we onze hoogste stem. En volgens wetenschappers van de University of York heeft dat enthousiast gebrabbel wel degelijk nut. “Het is heel gebruikelijk dat baasjes tegen hun hond praten met een hoge stem en overdreven emotie, maar we wilden weten of deze specifieke manier van spreken ook een effect heeft”, licht psycholoog Katie Slocombe het onderzoek toe.
Aan de studie namen 37 honden deel. De dieren werden in een kamer gezet met iemand die tegen de viervoeter begon te keuvelen. De proefpersoon moest eerst praten over dingen die de honden belangrijk vinden, zoals “Wil je gaan wandelen?” of “Jij bent een flinke jongen”. Daarna ging het over zaken die de dieren niet interesseren, zoals “Ik ben gisteren naar de cinema geweest”. De zinnen werden afwisselend op een normale toon en op een hoge toon gezegd.
Bondgenoten
De honden hadden een duidelijke voorkeur voor de zaken die hen aanbelangen én die tegelijk in een babytaaltje uitgesproken worden. “De honden zoeken dan vaker interactie en willen ook meer tijd met je doorbrengen”, reageert hoofdonderzoeker Alex Benjamin. Hij besluit dat de viervoeters ons mogelijk zien als bondgenoten als we het babytaaltje gebruiken en dat ze daarom beter luisteren.
Het bericht Honden vinden babytaal écht leuk verscheen eerst op Metro.
