Vijftien miljoen spelers. Die kaap wist ‘Ghost Recon’, de saga die Ubisoft in 2001 lanceerde, twee en een half jaar geleden te ronden met de episode ‘Wildlands’. ‘Ghost Recon Breakpoint’ doet daar nu nog een schepje bovenop.
Tekst Thomas Wallemacq
Vaarwel aan Bolivia en zijn drugsmokkelaars. Om geen problemen meer te hebben met de plaatselijke dienst voor toerisme zoekt ‘Ghost Recon Breakpoint’ andere horizonten op. Deze keer bevinden we ons op Auroa, een fictieve archipel die ergens verdoken ligt in de Stille Zuidzee. Eerst vaststelling: de plek is enorm. We hebben het uitgemeten, en van de ene kant van de kaart naar de andere is het 40 kilometer. Je verplaatsen neemt dus zijn tijd, of je nu de helikopter, de boot, de motorfiets of de Jeep neemt. Omdat de locatie compleet verzonnen is, konden de ontwikkelaars van Ubisoft hun verbeelding de vrije loop geven en dat merk je. De ‘open world’ is gigantisch en je belandt voortdurend in een ander soort omgeving. Stranden, moerassen, bossen, militaire basissen met een futuristische architectuur, fabrieken en zelfs besneeuwde bergtoppen, de diversiteit is enorm. Voeg daar nog de cyclus van dag en nacht plus wisselende weersomstandigheden aan toe, en je krijgt een spelterrein dat je helemaal in de game zuigt.
Op grafisch gebied slaagt ‘Ghost Recon Breakpoint’ ook met vlag en wimpel. De versie voor Xbox One X die we uitgeprobeerd hebben, zag er ronduit verbluffend uit. De windeffecten in het hoge gras en het groen verdienen daarbij een speciale vermelding.
Tussen fun en realisme
Wat de gameplay betreft, houdt Ubisoft vast aan de basis van ‘Ghost Recon Wildlands’. De kern van de game is nog steeds dat je moet zien te overleven in een vijandige omgeving, maar het gaat om veel meer dan louter militaire simulatie. Je kan uiteraard in ‘infiltratie’-modus spelen, modder op je gezicht smeren, proberen om buiten het zicht te blijven en als sluipschutter vijanden afknallen vanaf een afstand. Maar doorgaans loopt die aanpak op een bepaald moment toch in het honderd. ‘Ghost Recon Breakpoint’ heeft ook een heel plezierige kant. Met zijn tientallen wapens en voertuigen op de grond, in de lucht en op zee, en met zijn vuurgevechten en ontploffingen, krijgt de ‘open world’ van ‘Breakpoint’ soms trekjes van ‘GTA’ of ‘Just Cause’.
Net zoals ‘Wildlands’ biedt ‘Breakpoint’ de mogelijkheid om online de handen in elkaar te slaan met andere spelers. De ervaring is extra intens als je in teamverband speelt, met vrienden of onbekenden. Tegelijk kan je als solospeler nog meer genieten van ‘Breakpoint’ dan het geval was bij ‘Wildlands’. Alleen jammer dat je altijd verbonden moet zijn met het internet, ook als je in je eentje speelt.
De stempel van Ubisoft
Het scenario van ‘Ghost Recon Breakpoint’ is klassiek maar doeltreffend. De archipel Auroa was ooit het utopische project van een Deense miljardair, die onvermijdelijk aan Elon Musk doet denken. Met vooruitstrevende technologie wou hij een perfecte vredevolle wereld creëren. Voormalige Ghosts — leden van een Speciale Eenheid dus — hebben echter de controle over het eiland in handen genomen en de spitstechnologie omgebouwd tot een vreselijk wapen. Aan jou de opdracht om in je eentje (of met een paar collega’s) de orde te herstellen op dat immense eiland. Je moet om te beginnen rekening houden met drones, die zowel je ergste vijand als je grootste bondgenoot zijn. Er vliegen voortdurend enorme bewakingsdrones rond die je op verschillende kilometer hoogte kunnen opsporen. De enige manier om aan hun arendsoog te ontsnappen, is door je te verbergen of je te camoufleren. Daarnaast zijn er kleinere drones die uitgerust zijn met machinegeweren. Die verplaatsen zich alleen of in een zwerm, en het zijn geduchte tegenstanders. Tot slot krijg je net als in ‘Ghost Recon Wildlands’ en ‘Watch Dogs 2’ al vroeg in het avontuur een eigen drone ter beschikking. Je kan die besturen met een simpele druk op een knop, er verkenningsvluchten mee uitvoeren en vijanden markeren.
De invloed van andere Ubisoft-games valt ook niet te ontkennen in ‘Breakpoint’. Je kan kan bijvoorbeeld wapens en accessoires (hoed, laarzen, vest, broek) pakken bij sommige vijanden en in verschillende kisten en op die manier een optimale uitrusting samenstellen. Dat ‘loot’-systeem doet onmiddellijk denken aan ‘The Division 2’. Het gevolg is dat je veel bezig bent met je spullen, om ervoor te zorgen dat je helemaal op punt staat.
Content in overvloed
Met ‘Ghost Recon Breakpoint’ ben je een hele tijd zoet. Na 10 uur spelen hadden we nog maar niveau 15 bereikt en minder dan 10% van de plattegrond blootgelegd. Als je dan weet dat ze aanraden om niveau 150 te halen vooraleer je de boss van de game in de ogen kijkt, krijg je een idee van hoe lang je hiermee bezig bent. De waarheid is dat de bijkomstige missies die je onderweg moet afwerken niet altijd even meeslepend zijn, maar ‘Breakpoint’ belooft hoe dan ook tientallen uren gameplezier, solo of multiplayer. En wat meer is, Ubisoft smeedt al plannen om de game de komende jaren te voeden met extra content. Het avontuur begint dus maar pas.
Als we toch een paar kleine opmerkingen mogen maken, kunnen we het vooral over de afwerking hebben. Als je bij een personage informatie moet verzamelen, is het normaal gezien zo dat je een vraag kiest en dan een antwoord krijgt. Hier zegt dat andere personage niets maar belandt de informatie die je nodig had automatisch in het juiste menu. Er is met andere woorden geen enkel gesprek. We hebben in de loop van ons avontuur ook een paar grafische bugs gezien, maar niets wat erg genoeg was om de spelervaring te vergallen.
Ons verdict
‘Ghost Recon Breakpoint’ is een heerlijke herfstverrassing. Met deze aflevering bereikt de ‘Ghost Recon’-saga de top van zijn kunnen. De archipel Auroa is een prachtig speelterrein, heel gevarieerd en adembenemend in beeld gebracht. De content doet er niet voor onder, en zowel in je eentje als met een groep medespelers zal je je hier tientallen uren mee amuseren.
Het bericht GAMES. ‘Ghost Recon Breakpoint’: het spel van dit najaar? verscheen eerst op Metro.
