De 31ste editie van Dour was een schot in de roos. De jaarlijkse verbroedering tussen feestende Vlamingen en Walen, met talloze dampende jonko’s als vredespijp, vond plaats onder een donker wolkendek, maar dat maakte de pret er niet minder op.
Het festival begon nochtans met een onfortuinlijk incident. Na een behoorlijke lange rit aangekomen te Dour, besloot ik nog even een Dixi-kotje op te zoeken vooraleer de weide op te gaan. In al mijn enthousiasme maakte ik daar een te fikse draaibeweging, waardoor mijn portefeuille uit mijn jaszak én in de wc-pot verdween. Vechtend tegen de ammoniakwalmen kon ik hem met twee vingers nog recupereren, maar het kwaad was geschied. Zonder portefeuille dan maar.
Windenergie
Het was nog maar de tweede keer dat het festival aan de voet van de windmolens plaatsvond. Niet minder dan 235 artiesten traden op 8 podia op, en ook dit jaar was er voor ieder wat wils. Van death metal over hiphop tot loeiharde technobeats, alles was ruimschoots voorzien.
Op Dour komt de dag langzaam op gang. Voor 16 uur moet je je alvast niet aan de Main Stage – aka. The Last Arena – wagen. Daar wachtte het publiek tal van grote namen zoals Cypress Hill, Action Bronson, ScHoolboy Q (een waardige vervanger voor A$AP Rocky), Parov Stelar, Damso en de rappende broers Rae Sremmurd. Die laatste waren wel allesbehalve een hoogvlieger met haperende geluidsinstallaties en slap wauwelende rappers/mc’s. Swae Lee wist het publiek ook nog te vragen hoe het met ‘Who Hah!’ gaat, terwijl ze daar pas ’s anderendaags zouden spelen.
“Fuck N-VA en Vlaams Belang”
Het was ook uitkijken naar de komst van Zwangere Guy op zaterdag, de enige Nederlandstalige hiphopartiest op het Waalse festival. De Brusselaar – echte naam Gorik van Oudheusden – gaf zoals we hem kennen werkelijk alles, al had hij – en met hem de mensen achterin de tent – wel te klagen over het geluid afkomstig van de Red Bull Elektropedia Balzaal. Dat weerhield een volgestroomde Boombox er evenwel niet van om als een waanzinnige meute te stuiteren op nummers als ‘Wie is Guy?’. Leuzes als “Fuck N-VA en Vlaams Belang” werden ook op luid applaus onthaald.
Doureuh!
Ondanks de eclectische programmatie staat Dour vooral bekend als een electrofestival. Voor de liefhebbers van het betere boenkeboenkewerk en permanente gehoorschade, was het ook dit jaar verzamelen geblazen aan de Red Bull Elektropedia Balzaal. Van de vroege namiddag tot een gat in de nacht stonden ’s werelds grootste volksmenners er paraat. De overdaad aan led-schermen en de gigantische dansvloer, volgens Dour zelf een “moderne kathedraal”, stonden ook in schril contrast met de andere tenten, die een wat sjofele aanblik boden.
Een festival zonder orgelpunt is als een deur zonder klink, en voor het orgelpunt van Dour 2019 zorgde Roméo Elvis op zondagavond met een begeesterend optreden. Met 251.000 bezoekers, een nieuw record, kan ook de organisatie terugblikken op een geslaagde editie.
Het bericht Dour slaat opnieuw de brug tussen Vlaanderen en Wallonië verscheen eerst op Metro.
