Mistress Tokyo verdient haar brood met het pijnigen van anderen, maar doet ook aan fitness en poëzie en beschouwt BSDM als een kunstvorm. In een openhartig interview met de Australische site news.com.au vertelt over ze haar leven als meesteres.
Over de reden waarom zoveel mensen een bezoekje aan brengen, heeft Mistress Tokyo een eenvoudige verklaring. “Het is een uitlaatklep zoals sporten. Net zoals ik ga fitnessen of aan poëzie doe. “Mensen willen een nieuw personage creëren en zo ontsnappen aan hun dagelijks leven en frustraties. Door dit lichamelijk te ervaren, kunnen ze dat. Het draait ook niet altijd om een orgasme, maar het is mooi meegenomen. Het gaat vooral om een nieuwe realiteit en de kwetsbaarheid die klanten moeten tonen.”
Gewoon proberen
In de achttien jaar dat de Australische vrouw meesteres is, heeft ze zowat alles uitgeprobeerd. Bondage, martelingen, invasieve procedures, de lijst is oneindig. “Ik doe nu dingen die ik vroeger niet begreep. Je moet er niet van houden, maar wel gewoon alles eens proberen”. Toch heeft zij ook haar grenzen. “Ik doe niks waarbij iemand met een andere etniciteit wordt vernederd en ook niks met minderjarigen. Verder kan en mag alles.”
50 Shades
In tegenstelling tot wat je zou denken, is Mistress Tokyo geen fan van de erotische cultfilm 50 Shades of Grey. “De film bevestigt misverstanden over mijn job.”
Het bericht Dominatrix doet haar boekje open: “je kan mijn job vergelijken met poëzie” verscheen eerst op Metro.
