Je stuurt een berichtje naar je lief, een vriend of je werkgever en hecht er in eerste instantie weinig belang aan. Tot je ziet dat hij of zij het wel degelijk gelezen heeft, maar niet antwoordt. Paniek. Frustratie. Verdriet. Maar waarom vinden we dat nu zo vervelend?
Of je nu communiceert via WhatsApp, Facebook Messenger of iets anders: bijna alle sociale media geven aan of de persoon waarnaar je een berichtje hebt verstuurd je boodschap al gelezen heeft. Handig, op zich, ware het niet dat dat voor heel wat drama kan zorgen. Niets zo vervelend als zien dat iemand je appje heeft gezien, maar simpelweg niet antwoordt.
Verlatingsangst
Uiteraard vraagt niet elk berichtje om een antwoord, maar toch wringt het een beetje als je weet dat de ander je sms gewoon gelezen heeft en niet reageert. Zeker als je de boodschap in kwestie nogal gevoelig lag. Voor je het weet begin je om de paar minuten op je smartphone te kijken. Volgens Malene Rydahl, auteur van het boek ‘Je te réponds, moi non plus – L’art de répondre et de comprendre les non-réponses à l’ère digitale’ is het een kwestie van verlatingsangst. We zijn bang dat de ander ons niet leuk genoeg vindt en ons in de steek zal laten. In een groepsgesprek is dat effect nog groter – krijg je van niemand antwoord, dan laat letterlijk iedereen je vallen.
Overkomt dit je maar al te vaak en wil je van dat vervelende gevoel af, dan rest er maar één optie: relativeren. De kans is groot dat de persoon in kwestie gewoon met iets anders bezig is of simpelweg is vergeten om te reageren. Dat overkomt ons nu eenmaal allemaal weleens. En, ook niet onbelangrijk, misschien ben je gewoon wat te gehecht aan je telefoon. Leg hem aan de kant, ga verder met je leven en de rest komt vanzelf.
Het bericht Daarom kunnen we niet tegen onbeantwoorde berichtjes verscheen eerst op Metro.
