Wat doe je als vrouw wanneer je geboren wordt in een maffiafamilie of daar via je echtgenoot in terechtkomt? Generaties lang leek het een hopeloze strijd, maar een tiental jaar geleden probeerde het Italiaanse gerecht enkele vrouwen toch te overhalen uit het milieu te stappen. De zesdelige serie ‘The Good Mothers’ toont dat fascinerende en spannende verhaal, geschreven door Stephen Butchard (‘The Last Kingdom’) en geregisseerd door Elisa Amoruso (‘Time Is Up’) en Julian Jarrold (‘Bri-deshead Revisited’). Metro ging met het trio aan tafel zitten.
Je begrijpt uit de serie dat vrouwen niet kunnen ontsnappen uit zo’n maffiafamilie, ook al zouden ze dat willen. Zo’n situatie doet denken aan slachtoffers van huiselijk geweld. Is dat een parallel die jullie wilden trekken?
Stephen Butchard: «Sommige clans zijn veel erger dan andere. De ‘Ndrangheta, de Calabrische maffia waar de familie uit de serie deel van uitmaakt, is bijzonder streng en wreed. Maar de families hebben wel allemaal een structuur die vrouwen enorm onderdrukt. Dus had je vrouwen die probeerden om een beetje meer autonomie te krijgen door deel te nemen aan de criminele activiteiten, zoals Giuseppina in de serie. Maar de meesten zaten compleet vast en waren geconditioneerd door de wereld waarin ze geboren waren, waar familie belangrijker is dan al de rest. Die vrouwen wisten niet beter en geraakten dus niet weg.»
De serie begint wanneer Lea, die tegen haar echtgenoot heeft getuigd, beslist om toch terug te keren naar die maffiafamilie. Waarom doet ze dat eigenlijk?
Julian Jarrold (kleine foto rechts) : «Het is een behoefte die we allemaal voelen, om ons te omringen met de mensen bij wie we ons thuis voelen. En dat is in de eerste plaats je familie, ook al hebben die mensen niet per se het beste met je voor. Lea is in de jaren sinds ze tegen haar man getuigde zo geïsoleerd en vereenzaamd geraakt dat ze tegen beter weten in een romantisch beeld begon te ontwikkelen van de wereld die ze achtergelaten heeft. Ergens hoopt ze dat haar familie haar toch vergiffenis kan schenken. Je legde daarnet de link naar huiselijk geweld. Daar zie je dat ook, dat vrouwen toch bij hun man blijven, ook al krijgen ze klappen van hem. Ze denken dat het de volgende keer misschien beter zal gaan.»
Elisa Amoruso (kleine foto links) : «Lea doet het ook voor haar dochter, Denise. Dat meisje was samen met haar gevlucht, en omdat de maffiafamilie hen telkens weer terugvond, moesten ze voortdurend verhuizen. ‘The Good Mothers’ is een waar gebeurd verhaal, en zo is het toen ook gegaan. Lea keerde terug uit wanhoop en omdat ze zich zorgen maakte dat ze het leven van haar dochter kapotmaakte. Maar hoe wanhopig moet je zijn als je bereid bent om terug te keren naar mensen die je misschien zullen vermoorden, gewoon omdat je je dochter een soort toekomst wil schenken?»
Wanneer de onderzoeksrechter haar plan ontvouwt om de maffiaclan aan te vallen via de vrouwen, protesteert een van de rechercheurs dat de mensen hen lafaards zullen noemen. Waarom zegt hij dat?
Jarrold: «Dat is ook weer een voorbeeld van die machocultuur. Die rechercheur ziet de strijd tegen de maffia als een gevecht van mannen tegen mannen. De vrouwen erbij betrekken, is voor hem laf omdat zij geen beslissingen nemen of mensen vermoorden of cocaïnedeals sluiten. Omdat die onderzoeksrechter zelf een vrouw is, ziet ze de zaken anders.»
Naar het schijnt zijn er steeds meer vrouwelijke maffialeiders. Hoe verklaren jullie dat?
Jarrold: «Waarschijnlijk is het uit pure noodzaak. In het verleden werkten vrouwen ook al mee in de organisatie maar bleven ze anoniem en onder de radar. Nu het onderzoek opgevoerd wordt, ontdekt het gerecht wie ze zijn en krijgen ze een gezicht. Veel van die vrouwen zijn ook sterke figuren, geboren in dat systeem en grootgebracht met dezelfde denkwijze als de mannen. Ze zijn dus even meedogenloos.»
The Good Mothers****
Er zijn intussen al zoveel verhalen verteld over de strijd tegen de maffia dat je verbaasd opkijkt wanneer iemand nog met een nieuwe invalshoek op de proppen komt. Maar kijk, ‘The Good Mothers’ krijgt het toch weer voor elkaar, en de serie plukt zijn inspiratie bovendien uit de krantenkoppen. In 2009 verdween een vrouw die het gewaagd had om te getuigen tegen haar eigen man, die lid was van de ‘Ndrangheta — de maffia in Calabrië — en die jarenlang met haar dochter ondergedoken had geleefd. Dat dossier gaf een onderzoeksrechter een idee: waarom zouden ze niet proberen om de vrouwen die moeten opgroeien in dat extreem conservatieve macho-milieu aan hun kant te krijgen. ‘The Good Mothers’ reconstrueert die operatie en gunt de kijker meteen ook een blik op een compleet afgesloten wereld waar de mannen de plak zwaaien en vrouwen stilzwijgend moeten doen wat hen opgelegd wordt. De zesdelige Italiaanse serie baadt in dezelfde dreigende sfeer als ‘Gomorra’ en trekt je van bij de eerste beelden zijn universum binnen.
‘The Good Mothers’ is te zien op Disney+.
Dit artikel verscheen eerst op Metro: https://www.metrotime.be/nl/culture/vrouwen-strijden-tegen-de-maffia-good-mothers-de-calabrische-maffia-bijzonder-wreed
