Metro draagt ontluikend muzikaal talent van eigen bodem een warm hart toe. Daarom zetten we regelmatig artiesten in de schijnwerpers die verborgen zitten in het rijke Belgische muzieklandschap, onder de radar van het massapubliek. Vandaag is het woord aan Don Marsh V, een akoestisch kwintet met enkele van de grootste Belgische jazztalenten.
Wie is Don Marsh V?
Don Marsh V is een akoestisch kwintet opgericht door pianist Wouter Van den Broeck. Voor hun debuutalbum ‘Marshland’, dat morgen verschijnt, schreef Wouter een meerdelig stuk geïnspireerd door de klassieke sonate, maar dan met vrijheid voor spontane creatie en improvisatie.
Beschrijf de origin story van je muzikale project.
Wouter Van den Broeck: «De groep ontstond op mijn initiatief om eigen werk aan het daglicht te brengen. Wanneer ik componeer dan hoor ik meestal blazers, dus mijn copain Warre Van de Putte (sax) – waar ik al projecten mee deelde – was een evidente compagnon. Janos Bruneel (bas) was mijn comboleraar aan het conservatorium. Matthias De Waele (drums) leerde ik muzikaal kennen op een informele jamsessie in de Hot Club in Gent. Jean-Paul Estiévenart (trompet) kwam erbij op de opnames van de plaat en kende ik als collega in de huisband van de vernieuwde Sounds Jazz Club in Brussel.»
Hoe onderscheiden jullie zich van de grijze massa?
«We brengen akoestische muziek met elementen uit de Europese en Afro-Amerikaanse traditie met een goede balans tussen esthetiek en experiment. En door heel wat talent in één groep samen te brengen.»
Fans van welke gevestigde artiesten zouden jullie muziek weleens kunnen smaken?
«Charles Mingus, Brian Blade Fellowship, Harmen Fraanje, Brad Mehldau.»
God is een dj, wist Faithless ons te melden. Mocht er één plaat op endless repeat staan in de hemel, welke zou jij aanvragen bij jouw aankomst daarboven?
«Ik zou gek worden als ik iedere dag naar dezelfde muziek zou moeten luisteren, dus ik maak een compilatie van Beethovens ‘Waldstein sonata’ door Emil Gilels, Duke Ellingtons ‘Koko’, Bachs ‘Partita no. 1 in Bb’ door Dinu Lipatti, Charlie Parkers versie van ‘Just Friends’, Schuberts ‘Impromptu no. 3 in Gb’ door Vladimir Horowitz en Bud Powells versie van ‘Polkadots & Moonbeams’.»
Wat is je grootste muzikale ambitie?
«Een symfonie schrijven voor zoveel mogelijk muzikanten.»
Deze peeps verdienen een shout-out:
«Mijn bandleden voor hun ongelofelijke muzikaliteit en creativiteit, Joshua (Solidude Records) voor zijn geloof in de muziek, Peter (Studio Ledeberg) & Nate (Kerseboom mastering) die de plaat zo goed doen klinken, Jonas (C-ray) en Catoo voor de visuele vormgeving van het album en natuurlijk mijn familie met in het bijzonder mijn vriendin Fien, de aanstaande moeder van onze dochter. Een speciale bedanking aan Kathleen Sedeyn, die mijn liefde voor de klassieke pianoliteratuur heeft aangewakkerd en me terug naar de essentie van pianospelen heeft gebracht.»
‘Marshland’ verschijnt morgen bij Solidude Records. Morgen stelt Don Marsh V zijn debuut voor op Jazz in ’t Park in Gent.
Dit artikel verscheen eerst op Metro: https://nl.metrotime.be/cultuur/spot-don-marsh-v-ik-zou-gek-worden-als-ik-iedere-dag-naar-dezelfde-muziek-zou-moeten-luisteren
