Vijftien jaar songs schrijven op de teller. Ze debuteerde met ‘In de daluren’, daarna volgden de heerlijke single ‘In de fleur’ en het prettig gestoorde ‘Checken, checken, checken’. Voor haar vijfde plaat ‘Heilig hart’ werkte Mira Bertels nauw samen met producer Nicolas Rombouts – ooit nog de helft van Dez Mona – die voor een gelaagd klankpalet heeft gezorgd. Een andere meerwaarde is de tandem Anneleen Boehme (contrabas, arrangementen) en Juno Kerstens (cello), muzikale zielsverwanten die het toelieten om toch op te nemen binnen de restricties van een hardnekkige pandemie.
Mira: «Toen we vorig jaar begin juli aan de opnames begonnen, hadden we alle maatregelen getroffen in de studio. Maar na de tweede dag kreeg ik te horen dat mijn zoontje besmet was geraakt. Dus heel het gezin in quarantaine (lachend) en dat middenin een zware verbouwing.»
Gelukkig was Nicolas zeer flexibel, net als Anneleen en Juno, met wie je al jaren live optreedt en opneemt.
«Absoluut. Die kennen me door en door en zij besloten door te gaan met de opnames. Voor één dag lag alles stil terwijl iedereen zich liet testen en daarna namen ze met zijn drieën de basis op zodat ik daarna weer kon inspringen met zang en piano. Ik had bijvoorbeeld graag bij de opnames van de blazers geweest, maar uiteindelijk leer je alles wel te relativeren. Het privilege van een plaat te maken overwon de corona-ongemakken.»
De albumcover baadt in een religieuze sfeer. Geprezen zij de muzikant die in deze barre tijden moedig een plaat uitbrengt.
«Als je het te lang laat liggen wordt het voor jezelf irrelevant. Het rijpingsproces was voltooid. Ik kan maar moeilijk nieuwe songs schrijven wanneer de vorige reeks nog niet is afgerond. Een plaat is dan de ultieme oplossing. Je kan de nummers daarna zonder probleem live brengen.»
De druk om te presteren, een goed mens te zijn, de perfecte moeder te spelen in woelige tijden, als lief of echtgenote klaar te staan indien nodig… Die thema’s lopen als een rode draad doorheen ‘Heilig hart’.
«Ik vind dat we heel hard van alles moeten. Waarom? Wat staat er tegenover? Welk offer moet je brengen? Doe je iets vanuit een soort automatisme of een gewoonte? Het is cultureel bepaald dat we eigenlijk allemaal strevertjes moeten worden. Bij de geboorte krijg je al een medische score. Als peuter word je ook voortdurend vergeleken met anderen. Loopt je kind al, slaapt het door, eet het goed…? Maar ook op school en in je beroepsleven moet je continue presteren en ben je maar zo goed als het cijfer dat je krijgt. En op die manier ga je ook naar de wereld kijken. Ik ben dan echt opgelucht wanneer het kindje van mijn schoonbroer via de Freinet-school een verslag krijgt als evaluatie en geen punten. Ik mis een genuanceerde kijk op elkaar.»
De Maria-afbeelding is een onderdeel van ons katholiek beeldend erfgoed. Hoe ben je op dat ‘heilig hart’ gekomen?
«Op het vlak van religie is de slinger zeer hard doorgeslagen naar het wegduwen van het katholicisme, maar je hoeft het kind niet met het badwater weg te gooien. Veel van die symbolen bestaan al zo lang en in de christelijke leer vind je – zonder zelf gelovig te zijn – best waarden die de geest op een positieve manier beïnvloeden. Ik zie de poëzie in zo’n Maria-afbeelding, al heb ik er een liefde-haat-verhouding mee. Ik mis het gemeenschapsgevoel dat uit rituelen spreekt. Mensen missen een kapstok om zich aan op te trekken en zo’n Maria-verering biedt dat aan. Ze staat voor ‘De Moeder van alle Mensen’ en schenkt troost. Ze is een verschijningsvorm van God, een zorgende moeder. Ik vind dat fascinerend.»
Maar aan de andere kant…
«Onlangs zag ik ‘Marriage Story’ (met o.a. Adam Driver, Scarlett Johansson en Laura Dern) op Netflix waarin een advocate een moeder begeleidt tijdens een echtscheiding. Op een gegeven moment vraagt de advocate aan de moeder om enkele mindere kantjes op te sommen mocht daarnaar gevraagd worden tijdens het proces. De moeder antwoordt dat ze haar kleine soms wel eens een echt ettertje vindt. De advocate laat meteen blijken dat ze dit op een omfloerste manier moet vertellen. Want ze zal worden afgerekend op het ideaalbeeld van de moeder en die is rein, vrij van fouten. Dat fragment was een aha-erlebnis. Moeder of muzikante zijn, de taken verdelen… Als het niet lukt voel ik me schuldig, het zit in ons DNA. (lachend) Mannen heb daar geen last van en dat is geen verwijt. Ik wil ook in niet-coronatijden kunnen doorzakken met vriendinnen zonder daarom een slechte moeder te zijn. Het is een enorme evenwichtsoefening om als koppel elk afzonderlijk een carrière uit te bouwen, want je botst sowieso nog op veel restafval dat niet meteen afbreekbaar is door normen en waarden uit het verleden.»
‘Heilig hart’ **** is nu uit. Meer informatie op www.mira-online.be
Dirk Fryns
Het bericht SOUNDCHECK. Mira verzoent Maria-verering met prestatiedruk op haar vijfde worp verscheen eerst op Metro.
