Wat was je band met Asterix voordat jullie aan deze film begonnen?
Marion Cotillard: «Wel, we delen een bed, dus ik had een vrij goeie band met hem! (lacht) Nee, mijn vader was een grote fan van strips. We hadden dus alle avonturen van Asterix & Obelix in huis.»
Guillaume Canet: «Ik las die boeken graag, maar ik moet toegeven dat ik ze niet per se beter vond dan pakweg ‘Lucky Luke’ of andere vergelijkbare strips. Ik ging ze trouwens ook pikken in de bibliotheek van mijn vader. Hij had een collectie die mooi opgeborgen was en die we niet mochten aanraken. Ik heb ze zelf dan weer voorgelezen aan mijn eigen kinderen.»
Obelix wordt deze keer vertolkt door Gilles Lellouche. Jullie zijn goeie vrienden, Guillaume. Weerspiegelt jullie vriendschap zich ook in de film?
Guillaume: «Ik heb heel diverse avonturen beleefd met Gilles, grote reizen gemaakt. En soms zit er ook een serieuze haar in de boter tussen ons en dan kan het er luid aan toegaan. Maar net zoals Asterix en Obelix vallen we elkaar daarna altijd weer in de armen. We komen goed overeen maar we hebben ook onze eigen persoonlijkheid. Gilles is zorgelozer dan ik. Hij stelt zich veel minder vragen in het leven. Ik ben veel meer een piekeraar. Het irritante kantje van Asterix ligt dichter bij mij dan ik zou willen.» (lacht)
Een ‘Asterix’-film is een hele onderneming. Hoe zet je zo’n set naar je hand?
Guillaume: «De film maken, viel best mee. Eigenaardig genoeg heb ik het nu lastiger. De adrenaline is weggeëbd en ergens heb ik het gevoel dat mijn kop zal rollen. Mijn volgende personage is niet toevallig de Franse koning Louis XVI, die onder de guillotine is geëindigd. Dat belooft!» (lacht)
Marion: «Ik vond dat je die hele machine goed in handen had. Voor ons acteurs hangt alles af van de ruimte die de regisseur ons geeft, en jij zorgt er altijd voor dat de personages en hun emotionele reis centraal staan. We voelen dat wij het verhaal sturen en dat we dus mee de film maken. Het is maar een detail, maar Vincent Cassel besloot bijvoorbeeld zelf om zijn personage, Julius Caesar, een korter rokje te geven. Dat vond hij grappiger, en wij ook. Het was ook zijn idee om met zijn handen een teken te maken dat het handelsmerk is van de Franse rapper Jul.»
De film is opgedragen aan jullie kinderen. Is dit avontuur kinderlijker dan de vorige?
Guillaume: «Je ziet nauwelijks een druppeltje bloed, en dat lijkt misschien kinderlijker. Maar er zitten ook veel liefdeshistories in. Tussen Asterix en de prinses, tussen Obelix en haar lijfwacht, tussen Caesar en Cleopatra. Dat is eerder uitzonderlijk in de wereld van Asterix.»
Marion: «De film is bedoeld voor iedereen. Net zoals de strips. De boeken van Goscinny en Uderzo hebben altijd alle generaties aangesproken. Iedereen haalt eruit wat ze willen. De knipoogjes in de film komen uit de populaire cultuur, van vroeger en van nu.»
Is het ook daarom dat je je soms tot het publiek richt?
Marion: «We permitteren ons allerlei soorten grapjes. Zoals het idee dat de Chinese personages Cleopatra een icoon van de ecologie noemen omdat ze zich inzet voor het behoud van de panda’s bijvoorbeeld. Dat is een fijn knipoogje naar het feit dat ik me zelf graag inzet voor het milieu.»
Het is de eerste ‘Asterix’-film die niet op een album gebaseerd is. Maakte je dat nerveus?
Guillaume: «Nee, ik ben net blij dat ik die vrijheid kreeg. Al heb ik nauw samengewerkt met Anne Goscinny [dochter van René Goscinny, de oorspronkelijke schrijver van de strips, nvdr]. Ik heb ook Albert Uderzo mogen ontmoeten aan het begin van de productie, net voordat hij overleed.»
Op een bepaald moment duikt Zlatan Ibrahimovic zowaar op. Hoe pas je iemand in een film?
Marion: «Hij had geweldig veel zin om het te doen, maar het viel niet mee om zijn agenda op de onze af te stemmen. Guillaume heeft zijn scènes op de dag zelf nog moeten herschrijven. Hij was geblesseerd, de arme jongen.»
Guillaume: «Zijn manager wilde eigenlijk dat hij niet zou meespelen, maar hij wou het echt en dus hebben we ons aangepast. Toen ik hem belde met het voorstel om de rechterhand van Caesar te spelen, was zijn antwoord: ‘Hoe kan Caesar nu de rechterhand van Caesar spelen?’» (lacht)
‘Asterix & Obelix in het middenrijk’ speelt momenteel in de zalen.
RECENSIE ‘ASTERIX & OBELIX IN HET MIDDENRIJK’ ***
Met alle Chinezen maar niet met prinses Fu Yi. Haar Middenrijk bereidt zich voor op een episch gevecht tegen een zekere Julius Caesar. Op zoek naar hulp belandt de prinses in een Gallisch dorpje dat we allemaal wel kennen, en daar blijken Asterix en Obelix meer dan bereid om haar een handje toe te steken. Eén probleem: Asterix heeft beslist om beter voor zijn lichaam te zorgen en wil geen toverdrank meer slikken. ‘Asterix & Obelix in het middenrijk’ loopt vol bekende — vooral Franse — gezichten, en eerlijk gezegd hadden we schrik dat die net zoals bij ‘Asterix en de Olympische Spelen’ de film voor de voeten zouden lopen. Dit avontuur doet echter eerder denken aan ‘Missie Cleopatra’, zonder dat hij daarom dat hoge niveau bereikt. Wat Guillaume Canet presteert, is daarvoor te ongelijk, met evenveel geestige als slechte verrassingen. De sfeer zit echter altijd goed, in die mate dat je aan het eind mee wil aanschuiven voor een stukje everzwijn! (si)
Dit artikel verscheen eerst op Metro: https://nl.metrotime.be/cultuur/movies-guillaume-canet-brengt-bekendste-galliers-weer-naar-het-witte-doek-asterix-ligt-dichter-bij-mij-dan
