‘Synchronic’ is een van die films waar je beter zo weinig mogelijk over weet. Dat is ook niet uitzonderlijk voor Justin Benson en Aaron Moorhead, twee Amerikaanse regisseurs die zich met een handvol films (‘The Endless’, ‘Spring’) hebben opgewerkt tot klinkende namen in het thriller- en horrorgenre. Hun grote troef zijn verbluffende ideeën, en dat is niet anders in dit verhaal over de verrassende bijwerkingen van een synthetische drug.

Naar het schijnt hebben jullie het idee voor ‘Synchronic’ gekregen tijdens een nachtmerrie. Putten jullie altijd inspiratie uit jullie eigen angsten?

Justin Benson: “Dat is goed mogelijk. We zijn geen van beiden bang voor weerwolven of vampieren of zo. Daarom hebben we daar ook nooit verhalen over verteld. Het gaat altijd om dingen die wel bovennatuurlijk zijn maar ergens ook aannemelijk lijken. Alsof het verborgen kanten van de werkelijkheid zijn die je plots ontdekt.”

De titel verwijst naar een synthetische drug die een centrale rol speelt in de film. Hebben jullie de wereld van de designer drugs verkend?

Benson: “We wilden vooral meer weten over het bizarre fenomeen dat je in de VS probleemloos synthetische substanties kan verkopen die zogezegd vergelijkbaar zijn met verboden drugs. Ook al zijn de effecten van die drugs vaak veel erger dan bij het verdovende middel dat ze namaken.”

Aaron Moorhead: “Designer drugs schrikken me op zich niet af, maar ik voel me slecht op mijn gemak bij het idee dat iemand knoeit met molecules en het resultaat zonder veel tests kan verkopen. Je neemt toch een serieus risico als je zoiets slikt.”

In de film noemt iemand Synchronic ‘fake ayahuasca’. Dat is wat sjamanen gebruiken om hun bewustzijn te verruimen. Mag je dit zien als een verhaal over mindfulness?

Moorhead: “Heel zeker. Uiteindelijk gaat het erom dat de personages hun heden leren appreciëren, ook al is het niet altijd rozengeur en maneschijn. Het heeft geen zin om altijd te denken dat het gras groener is aan de overkant of iedereen er beter aan toe is dan jij. Iedereen heeft zijn eigen problemen.”

Jullie maken strikt genomen thrillers en horror, maar het valt me op dat jullie films vaak een positieve ondertoon hebben. Is dat een bewuste keuze?

Benson: “We denken dat het realistischer is. In films lopen mensen doorgaans gillend weg als ze een spook zien. Ik ben ervan overtuigd dat ik anders zou reageren. Dat spook betekent namelijk dat er wel degelijk een leven na de dood is. Waarom zou je weglopen van iets wat een antwoord kan bieden op een van de grootste mysteries van ons bestaan?”

Moorhead: “We proberen op zijn minst de positieve kanten van bovennatuurlijke fenomenen te tonen. Uiteindelijk is niets op zich echt slecht of goed. Er bestaan geen inherent kwaadaardige mensen, net zoals niemand alleen maar goed is. Tenzij misschien agent Dale Cooper in ‘Twin Peaks’.”

Ruben Nollet

Het bericht MOVIES. De makers van horror ‘Synchronic’ over drugs en mindfulness: “Je neemt toch een risico” verscheen eerst op Metro.