‘Familie’-actrice Erika Van Tielen ergert zich aan het egoïsme in het verkeer. Ze schrijft haar verkeersfrustratie van zich af op haar eigen blog.
“Is het finaal gedaan met de heer in het verkeer?”, zo begint de 35-jarige actrice haar betoog op haar blog. De Antwerpse mama van twee zoontjes is het beu dat mensen geen hoffelijkheid meer kennen in het verkeer. “Waarom is het op de baan zo verdomd moeilijk om rekening te houden met elkaar? En waarom hebben we echt geen greintje geduld meer? Vinden we het belangrijker om een halve minuut minder te laat aan te komen (want face it, als je op tijd vertrekt, rij je met een andere ingesteldheid en face it evenzeer, de gevolgen van te laat komen zijn zelden zo dramatisch dat je er een aanrijding voor wil riskeren!), dan hoffelijk om te gaan met een ander? Een andere bestuurder, een andere weggebruiker?”, klinkt het.
Rakelings voorbijrazen
Als fervente jogster wordt de RTV-presentatrice regelmatig geconfronteerd met het probleem. “Ik loop veel. Hier in de buurt. Een buurt met veel groen, maar met weinig voetpaden. Waardoor ik vaak de weg op moet. En mij dan een wel heel erg zwakke weggebruiker voel. Een heel erg geminachte ook. Ik probeer in alle weers- en lichtomstandigheden uiterst zichtbaar te zijn en toch word ik vrijwel standaard genegeerd. Auto’s vertragen niet (en ze rijden sowieso al ongepast hard), wijken zelfs geen mini-beetje uit voor mij. Meer dan eens dwingen ze me de berm of half de gracht in. Ze razen me rakelings, ongegeneerd en zich beter en belangrijker voelend voorbij. Of hoe moet ik dat anders interpreteren?”, schrijft ze.
Bezorgd om kinderen
De voormalige ‘Vlaanderen Vakantieland’-presentatrice waarschuwt voor de gevaarlijke trend, en al zeker als er onvoorspelbare kinderen bij te pas komen. “Soms word ik instant boos, roep ik iets, molenwiek ik een beetje. Maar ook dat wordt genegeerd. Als het überhaupt al opgemerkt kan worden aan die onaangepaste snelheid. En dan gaat het hier nog om mij. Ik ben voorbereid. Ik pas me, omgekeerde wereld of niet, al aan aan dat onaangepast rijgedrag. Omdat het dat is of omver gereden worden. Maar wat met mijn kinderen? Zij kennen de andere kant van het verhaal niet, kunnen het allemaal nog niet zo goed inschatten. Zij durven al eens een onverwachte move doen en kunnen zichzelf, laat staan de ander, nog niet zo goed inschatten. Wat als er dan een wagen tegen 70 per uur de bocht uitkomt? Nee, die kan niet meer op tijd reageren. En nee, jouw topexemplaar is geen uitzondering. En ja, ook jouw topreflex komt dan te laat.
Kwestie van respect
Voorts benadrukt ze dat dit geen pleidooi is tegen het autorijden, maar dat mensen weer leren om rekening te houden met elkaar. “Voor mij is het simpelweg een kwestie van respect. Ik heb je gezien en je bent misschien niet meer waard dan ik, maar ook niet minder, en dus vertraag ik. Of geef ik voorrang. Voorrang geven en krijgen kan zo schoon zijn, lieve mensen! En in de file staan we toch. En te laat komen we ook. Zeker als we niet op tijd vertrokken zijn”, besluit ze.
Het bericht Erika Van Tielen gefrustreerd: “Auto’s wijken totaal niet meer uit voor mij” verscheen eerst op Metro.
