Of we nu bellen, fluisteren, schreeuwen… We maken allemaal gebruik van onze handen wanneer we praten. Handgebaren gebruiken tijdens het praten is universeel, maar waarom doen we dit?
Gesticuleren: zo noem je het bewegen met je handen. Dit is een van de krachtigste vormen van menselijke communicatie. Handgebaren zijn een perfect voorbeeld van een samenwerking tussen lichaam en geest. Naast de woorden die uit je mond komen, kunnen je handgebaren ook je gedachten en gevoelens uitbeelden.
Handgebaren zijn niet aangeleerd
Uit onderzoek van de Universiteit van Chicago blijkt dat je handgebaren niet aanleert of afkijkt van anderen. Tijdens de studie werden Turkse en Engelse ziende, geblindeerde en blinde mensen onderzocht. Ze kregen eerst een maquette te zien en te voelen die ze nadien moesten omschrijven.
Prof. dr. Asli Özyürek van de Radboud University geeft een woordje uitleg aan doof.nl: “De Turkse blinden omschreven de maquette op dezelfde manier als de Turkse zienden, dit geldt ook voor de Engelsen. Hieruit werd geconcludeerd dat handgebaren automatisch gaan en niet ter ondersteuning dienen voor meer begrip bij de toehoorders.”
Uit het onderzoek kan Özyürek besluiten dat ons vermogen om taal te gebruiken multimodaal is: we maken ons niet alleen duidelijk met woorden en zinnen, maar ook met gebaren. “Wie spreekt, die gebaart. Die gebaren helpen ook bij het leren van nieuwe woorden en handelingen.”
Het bericht AHA! Daarom gebaren we wanneer we praten verscheen eerst op Metro.
