Het is niet eenvoudig om te zeggen wat er exact in je kraantjeswater zit. De exacte samenstelling is namelijk afhankelijk van de afkomst van je drinkwater. De samenstelling van kraantjeswater dat van een natuurlijke bron afkomstig is, zal anders zijn dan bij kraantjeswater dat van oppervlaktewater afkomstig is. Bovendien worden verschillende waterbronnen al eens gemengd. Over de exacte samenstelling kan het waterbedrijf je meer vertellen. Wel is het zo dat kraantjeswater aan wettelijke normen moet voldoen. Soms moet men dan ook bestanddelen toevoegen of wegfilteren.
Chloor
Een van de essentiële bestanddelen van kraantjeswater is chloor. Chloor wordt aan het kraantjeswater toegevoegd omdat het bacteriedodend werkt. De hoeveelheid chloor in het drinkwater wordt beperkt tot het punt waarop het water kiemvrij is en het toch nog veilig is om van te drinken. In de praktijk ligt de hoeveelheid chloor in het water ver onder de toegelaten maximumnorm van 0,25 mg/l. Omdat chloor een heel sterke geur heeft, kan je het soms wel ruiken.
Het is net dankzij het chloor dat kraantjeswater veilig is om van te drinken. Enkel nadat je op reis bent geweest, moet je het water eerst een tiental seconden laten lopen. Bacteriën kregen dan de kans om zich in je leidingen te ontwikkelen, maar met een flinke scheut chloor maak je ze dood.
Kalk
Kalk komt van nature in ons water voor en wordt soms aan het kraantjeswater toegevoegd. Voor de drinkwaterleverancier heeft kalk namelijk nut: het draagt bij aan de levensduur van de transportleidingen. Voor consumenten is kalk vooral vervelend. Kalk zorgt namelijk voor vieze aanslag, vermindert de levensduur van boilers en wasmachines en het doet zelfs de energiefactuur stijgen. Het is meteen ook de reden waarom veel mensen een waterontharder plaatsen. Dit is vooral nuttig als er sprake is van hard water. Via de website van Bayard Water Experts verkrijg je informatie over de waterhardheid in jouw gemeente. Je ontdekt meteen of je al dan niet een waterontharder nodig hebt.
Nitraten
Via de bemesting komen nitraten, die ook in veel voedingsmiddelen voorkomen, in het drinkwater terecht. In principe zijn nitraten niet schadelijk, ware het niet dat onze darmen het omzetten tot het schadelijke nitriet. Nitriet bemoeilijkt de opname van zuurstof. Daarom is de hoeveelheid nitraten dat in drinkwater mag voorkomen, beperkt tot 50 mg/l. Het leidingwater houdt met andere woorden geen gevaar in voor onze gezondheid. Enkel voor zuigelingen met darm- en maagstoornissen kan leidingwater wel problemen opleveren. Daarom wordt bij zuigelingen altijd aangeraden om nitraatarm mineraalwater te gebruiken.
Andere stoffen in het kraantjeswater
In heel beperkte hoeveelheden kunnen er nog allerlei andere stoffen in het kraantjeswater voorkomen. Soms wordt bijvoorbeeld lood in kraantjeswater vastgesteld. Dit komt door oude loden leidingen. Als er loden leidingen worden aangetroffen, worden ze altijd vervangen. Hoe dan ook wordt het kraantjeswater voortdurend gecontroleerd en komt lood in het water nog maar zelden voor. Ook aluminium komt soms in heel beperkte hoeveelheden voor, maar deze waarden blijven ver onder de door de WHO voorgeschreven normen. Ten slotte treft men al eens heel kleine hoeveelheden fluoride aan. Het gaat dan om fluoride van natuurlijke oorsprong. In België wordt het drinkwater namelijk niet gefluorideerd.
