ECOLO
Georges Gilkinet (49): vicepremier en minister voor Mobiliteit en NMBS
De 49-jarige Gilkinet is afkomstig uit Assesse in de provincie Namen. Hij is journalist van opleiding, maar zetelt al sinds 2007 onafgebroken in de Kamer. Voordien was hij kabinetsmedewerker van Jean-Marc Nollet in de regering van de Franse gemeenschap en was hij politiek adviseur van de Ecolo-fractie in de Kamer.
Hij profileerde zich vooral op het domein Financiën. Hij was ook een tijdlang voorzitter van die Kamercommissie. Gilkinet beet zich de vorige legislatuur ook vast in de onderzoekscommissie Kazachgate. Een van de betrokken personen in die affaire ondernam zelfs juridische stappen tegen het groene parlementslid. Hij werd in die periode ook het doelwit van hackers, waarbij sommigen richting dat geladen dossier keken.
Zakia Khattabi (44): minister van Milieu, Klimaat en Duurzame Ontwikkeling
Khattabi is in Vlaanderen redelijk bekend. Zij werd door haar partij tot twee maal toe voorgedragen als rechter bij het Grondwettelijk Hof, maar raakte niet verkozen in de Senaat. Haar kandidatuur botste op weerstand, in de eerste plaats van N-VA en Vlaams Belang, die haar een ‘activistische houding’ verweten in het asieldebat. Hoogtepunt was een N-VA-campagne op de sociale media. Maar ook bij de liberalen lag de figuur van Khattabi erg moeilijk.
De 44-jarige Khattabi, woonachtig in Elsene, was tussen 2015 en 2019 covoorzitster van Ecolo. Ze zetelt momenteel nog in de Kamer. Voordien was ze lid van het Brussels parlement, het parlement van de Franse gemeenschap en de Senaat.
Sara Schlitz (33): staatssecretaris voor Gendergelijkheid, Gelijke Kansen en Diversiteit
Schlitz zetelt pas sinds 2018 in de Kamer, toen ze Muriel Gerkens opvolgde. Bij de verkiezingen van 2019 raakte de 33-jarige Schlitz herverkozen. Van 2012 tot 2019 was ze gemeenteraadslid in Luik.
Sp.a
Frank Vandenbroucke (64): vicepremier en minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid
Frank Vandenbroucke stapt voor de derde keer in de politiek. “He’s back, bitches.” In zijn geheel eigen stijl kondigde sp.a-voorzitter Conner Rousseau woensdagavond de terugkeer aan van Frank Vandenbroucke naar de politiek. Vandenbroucke had diezelfde politiek in 2011 verlaten om zich voluit te concentreren op de wetenschap en zijn academische carrière. Toen Rousseau eerder op de dag “een bom” aankondigde voor sp.a in de regering, werd al in zijn richting gespeculeerd, maar toch blijft het een verrassing.
Meryame Kitir (40): staatssecretaris voor Ontwikkelingssamenwerking en Grootstedelijk Beleid
In 1999 gaat Kitir aan de slag als arbeidster bij Ford in Genk. Ze wordt daar ook actief als vakbondsafgevaardigde voor de socialistische vakbond ABVV. Kitir belandt dan vrij snel op de radar van wijlen Steve Stevaert. Ze komt terecht in het ‘dreamteam’ van Stevaert en later in het jongerenkabinet van Johan Vande Lanotte.
In 2006 raakt ze verkozen in de Maasmechelse gemeenteraad en een jaar later, bij de federale verkiezingen in 2007, belandt ze in de Kamer. De eerste jaren combineert ze haar parlementair mandaat met haar job in de Ford-fabriek. Bij de federale verkiezingen van 2010 belandt de Halle Berry van de Vlaamse socialisten opnieuw in de Kamer, ditmaal als opvolgster van Ingrid Lieten die haar federaal mandaat niet opnam op minister te blijven in de Vlaamse regering. Op 25 oktober 2012 zorgt Kitir voor een stukje parlementaire geschiedenis met een beklijvende toespraak over de aangekondigde sluiting van Ford Genk.
In 2014 wordt ze herverkozen in de Kamer en in 2015 volgt ze Karin Temmerman op als fractieleider van haar partij in de Kamer. Ze groeit mee uit tot één van de gezichten van de oppositie tegen de Zweedse regering onder leiding van Charles Michel. In 2016 ruilt Kitir Maasmechelen in voor Genk. Daar wordt ze bij de lokale verkiezingen in 2018 gemeenteraadslid. Bij de federale verkiezingen van 26 mei 2019 trekt Kitir de Limburgse sp.a-lijst voor de Kamer. Ze behaalt 31.816 voorkeursstemmen en belandt opnieuw in de Kamer.
Nu wordt de 40-jarige sp.a-politica dus minister in de Vivaldi-regering onder leiding van premier Alexander De Croo.
CD&V
Vincent Van Peteghem (39): vicepremier en minister van Financiën
Vincent Van Peteghem is burgemeester van De Pinte en Vlaams Parlementslid. Eerder zat hij in de Kamer. Hij maakte vorig jaar deel uit van de de ‘twaalf apostelen’, de werkgroep die de verkiezingsnederlaag moest analyseren. Hij was ook kandidaat-voorzitter, maar haalde de tweede ronde niet. Nu wordt hij dus minister van Financiën.
Als vicepremier zal hij deel uitmaken van de regeringstop, samen met ervaren rotten als Frank Vandenbroucke (sp.a) en Vincent Van Quickenborne (Open Vld). Dat schrikt de jongere Van Peteghem niet af. “Integendeel. Het zijn geen concurrenten, maar collega’s. Zoals de premier zei, moeten we samenwerken.” Van Peteghem ziet de aangekondigde fiscale hervorming als de grootste uitdaging op zijn terrein. Hij wordt overigens ook bevoegd voor staatshervorming.
Annelies Verlinden (42): minister van Binnenlandse Zaken
Annelies Verlinden is een onbekende voor het grote publiek. De advocate bij DLA Piper was ooit ondervoorzitter van Jong CD&V en een tijdlang gemeenteraadslid in Schoten. Ze is al 18 jaar advocate en pleitte ze onder meer in de Arco-zaak bij de Raad van State.
Verlinden zetelde nooit in het parlement. “Ik ben mij ervan bewust dat ik wat inlooptijd nodig zal hebben”, zegt ze in een korte reactie. “Maar ik zal vanaf morgen al mijn energie stoppen in de dossier van het departement Binnenlandse Zaken.”
Sammy Mahdi (32): staatssecretaris voor Asiel en Migratie
Sammy Mahdi is CD&V-fractieleider in de Vilvoordse gemeenteraad, maar is eigenlijk afkomstig uit Brussel. Hij werd in 1988 geboren in Elsene, en bleef zijn hele jeugd in de hoofdstad wonen. Mahdi is de tweede van drie kinderen van een Vlaamse moeder en een Irakese vader. Die laatste kwam in de jaren zeventig als politiek vluchteling naar België.
Zijn actieve politieke carrière begon in 2014, als parlementair medewerker in het Vlaams parlement. In maart 2017 werd Mahdi verkozen tot CD&V-jongerenvoorzitter. Mahdi vulde die rol actief in en werd al snel één van de aanstormende talenten binnen de partij. Enkele maanden later verhuisde hij van het Brusselse Molenbeek naar Vilvoorde.
De Vilvoordse CD&V deed het niet slecht tijdens de gemeenteraadsverkiezingen in oktober 2018, maar moest bij de federale en Vlaamse verkiezingen in mei – net als in de meeste andere regio’s – wel inboeten. Mahdi was eerste opvolger op de Kamerlijst en haalde net geen 7.000 voorkeursstemmen.
De jongerenvoorzitter riep op tot vernieuwing, ook in de partijtop. In oktober 2019 maakte Mahdi bekend zelf kandidaat-voorzitter te zijn. “Het is ‘do or die’ voor de partij”, zei hij. “Het is belangrijk dat we daar iemand zetten die de vernieuwingsoperatie ambitieus wil invullen. Ik denk dat ik het voordeel heb om die vernieuwende kandidaat te zijn”, klonk het.
Uiteindelijk telde de CD&V zeven kandidaat-voorzitters. In de eerste ronde werd Mahdi tweede met 19 procent van de stemmen, na de havenbaas van Zeebrugge Joachim Coens, die 26 procent haalde. In de tweede ronde moest Mahdi met bijna 47% van de stemmen nipt de duimen leggen voor Coens.
Bij de federale verkiezingen van mei 2019 stond Mahdi als eerste opvolger op de CD&V-lijst in Vlaams-Brabant. In maart 2020 werd hij Kamerlid in opvolging van Koen Geens, die minister werd in de regering-Wilmès II.
Groen
Petra De Sutter (57): vicepremier en minister van Ambtenarenzaken en overheidsbedrijven
De Sutter – afkomstig uit Horebeke – maakte naam buiten de politiek. De Sutter, een transgender, bouwde jarenlang expertise op als fertiliteitdeskundige in het UZ Gent. Ze is hoogleraar gynaecologie aan de Universiteit Gent en diensthoofd van de afdeling Reproductieve Geneeskunde in het universitair ziekenhuis.
Bij de verkiezingen van 2014 stond De Sutter op de tweede plaats op de Europese lijst, maar raakte ze niet verkozen. Wel werd ze gecoöpteerd senator en lid van de Raad van Europa. Vorig jaar lukte het dan wel verkozen te raken in Europa als lijsttrekker voor de groenen, nadat ze het ook al tot gemeenteraadslid in Horebeke schopte.
Tinne Van der Straeten (42): minister van Energie
Tinne Van der Straeten, Kamerlid en gemeenteraadslid in Koekelberg, wordt minister van Energie in de nieuwe federale regering. Bij de jongste verkiezingen haalde ze 10.938 voorkeurstemmen, de tweede beste score op de gezamenlijke lijst met Ecolo in Brussel.
Tinne Van der Straeten startte haar carrière als academicus. Met haar diploma in de afrikanistiek ging ze aan de slag als wetenschappelijk medewerker aan de UCL. Daarna deed ze ook onderzoek aan de KU Leuven. In 2002 werd ze woordvoerster van het toenmalige Jong Agalev, dat een jaar later werd herdoopt in Jong Groen. In 2005 ging ze het woord voeren voor de moederpartij.
In 2003 stond ze voor de eerste keer op een lijst, voor de Senaat. In 2004 kwam ze voor Groen op bij de Europese verkiezingen. Ze raakte niet verkozen, maar werd daarna wel ondervoorzitster van haar partij. In 2006 werd Van der Straeten wel een eerste keer verkozen, als gemeenteraadslid in Koekelberg. Ook in de verkiezingen daarop boekte ze telkens lokaal succes. In 2018 en 2019 was ze schepen van Mobiliteit en Openbare Werken.
In 2007 werd ze een eerste keer Kamerlid, tot 2010. Daarna ging ze aan de slag als advocaat. In 2019 raakte Van der Straeten opnieuw verkozen in de Kamer en nam ze, conform de cumulregels van de partij, ontslag als schepen.
Ze specialiseert er zich in energie. Eerder dit jaar was ze een van de architecten van het een capaciteitsremuneratiemechanisme (CRM). Dat moet de investeringszekerheid op de Belgische energiemarkt garanderen, zodat er geen stroomtekort dreigt. Van der Straeten is dan ook een van de woordvoerders van het verzet tegen het langer open houden van de kerncentrales. Daarnaast houdt ze zich bezig met Brusselse thema’s zoals Beliris, dat grote Brusselse projecten zoals de metro financiert.
Open Vld
Vincent Van Quickenborne (47): vicepremier en minister van Justitie en de Noordzee
Naast Frank Vandenbroucke keert nog een andere oudgediende van de regering-Verhofstadt II (2003-2007) terug naar de federale regering: Vincent Van Quickenborne.
Hij was één van de boegbeelden van de beweging ID21 die Bert Anciaux oprichtte en die als VU-ID deelnam aan de verkiezingen van 1999. Van Quickenborne raakte verkozen in de Senaat. Daar liet hij zich opmerken door zijn engagement in zeer specifieke dossiers zoals de genocidewet, de Palestijnse kwestie, het Berlaymontgebouw en het Koningshuis.
Via Spirit maakte hij samen met een aantal andere mandatarissen de overstap naar de VLD, waar hij ook op de congressen niet onopgemerkt bleef. Zo liet hij samen met Jean-Marie Dedecker de passage over de protocollaire functie van het staatshoofd in het partijprogramma schrijven.
Bij de verkiezingen van 18 mei 2003 was hij eerste opvolger voor de Kamerlijst in West-Vlaanderen. Als staatssecretaris mocht hij zich in de paarse regering uitleven op het vlak van administratieve vereenvoudiging. Tijdens die vier jaar maakte staatssecretaris Q van de strijd tegen ‘Kafka’ een begrip in de Belgische politiek.
Na het vertrek van Fientje Moerman uit de Vlaamse regering, werd Van Quickenborne geciteerd als haar opvolger. Hij liet de kelk toen aan zich voorbijgaan en werd nadien minister van Ondernemen en Vereenvoudigen in de regeringen-Leterme en Van Rompuy. Hij lanceerde onder meer de elektronische maaltijdcheque en een nieuwe wet op het consumentenkrediet.
Tussen 2009 en 2012 was Van Quickenborne ondervoorzitter van zijn partij onder het voorzitetterschap van Alexander De Croo.
Eind 2011 werd Van Quickenborne vicepremier en minister van Pensioenen in de regering-Di Rupo. Hij zette meteen een pensioenhervorming op de sporen, maar eind 2012 ruilde hij de Wetstraat voor de Leiestraat in Kortrijk om burgemeester te worden van de West-Vlaamse stad. Hij verraste toen vriend en Stefaan De Clerck (CD&V) door te breken met 150 jaar christendemocratisch bestuur in de stad aan de Leie.
Bij de lokale verkiezingen van 2018 werd de lokale lijst Team Burgemeester – gebouwd rond Open Vld en lijsttrekker Van Quickenborne – afgetekend de grootste partij. Van Quickenborne kon burgemeester blijven en zette zijn ambt verder met dezelfde coalitie.
Intussen bleef Van Quickenborne zetelen in het federaal parlement. Hij werd bij de federale verkiezingen van 2019 opnieuw Open Vld-lijsttrekker voor de Kamer. In aanloop naar de voorzittersverkiezingen bij Open Vld, schaarde Van Quickenborne zich achter Egbert Lachaert. Toen die laatste het haalde en de voorzittersfakkel van Gwendolyn Rutten overnam, nam Van Quickenborne in de Kamer de plaats in van Lachaert als Kamerfractieleider.
Eva De Bleeker (46): staatssecretaris van Begroting
De Bleeker was eerste opvolger op de Europese lijst van de partij. Ze was ook een van de running mates in de campagne van Egbert Lachaert om partijvoorzitter te worden.
De Bleeker studeerde Handelsingenieur aan de VUB en aan de Freie Universitait Berlin. Daarna volgde ze een Master in International Political Economy aan de University of Warwick.
Vervolgens ging ze aan de slag voor het consultingbedrijf LMC International in Oxford en als assistent Economie aan de VUB. In 2007 begon ze te werken voor de Europese Commissie, voor het Directoraat-Generaal Handel en later het Directoraat-Generaal Energie.
In 2013 werd ze schepen voor Sport, Onderwijs, Kinderopvang & Gezin, Wonen, Energie en Integratie in Hoeilaert. Drie jaar later nam ze deel aan de Senaatsverkiezingen, maar raakte niet verkozen. In 2014 stond ze op de vierde plaats voor de Europese verkiezingen en vijf jaar later op de eerste opvolgersplaats.
PS
Pierre-Yves Dermagne (40): vicepremier en minister van Economie en Werk
Karine Lalieux (56): minister van Pensioenen, Sociale Integratie, Armoedebestrijding en Personen met een Handicap
Thomas Dermine (34): staatssecretaris van Relance (Herstel) en Wetenschapsbeleid
Ludivine Dedonder (43): (eerste vrouwelijke) minister van Defensie
Het bericht Deze ministers en staatssecretarissen leggen om 10 uur de eed af verscheen eerst op Metro.
