Grommen zal die niet doen, maar ook je huid heeft weleens trek. Vanuit onze quarantainebubbel klagen we af en toe over ‘huidhonger’ ofwel het verlangen naar aanrakingen. Een knuffel van je lief of een omhelzing van een vriend(in): waarom missen we dat zo?
Dat je tientallen plakkerige kussen van halve onbekenden tijdens het jaarlijks familiefeest misloopt, zal je waarschijnlijk niet betreuren. Andere aanrakingen mis je dan weer harder dan ooit. Zelfs voor wie niet echt ‘touchy’ is, begint het akelig aan te voelen om al twee maanden geen handdruk of schouderklopje meer te krijgen. Volgens experten is dat volledig normaal: een gebrek aan huidcontact heeft namelijk verschillende nadelen.
Een happy huid rond een gezond lichaam
Huid op huid maakt blij. Aanrakingen maken stoffen vrij die ons mentaal beter doen voelen, legt seksuoloog Wim Slabbinck uit in Het Nieuwsblad. “Tijdens een knuffel worden onze ademhaling en hartslag rustiger. Het stresshormoon in het bloed wordt afgebroken en stimuleert de hormonen – oxytocine, dopamine en endorfine – die ons beter in ons vel doen voelen.” Om dezelfde reden doet een omhelzing ons volgens Slabbinck ook veiliger voelen. “Het verlaagt onze angst en stress.”
De seksuoloog noemt huidcontact, naast eten en slaap, een basisbehoefte. Ook psychologe Leslie Hodge, auteur van het boek ‘Eenzaam’, is het daarmee eens. “Uit onderzoek blijkt dat baby’s die aangeraakt worden, zich beter ontwikkelen. Hun gewicht en hoofdomtrek nemen sneller toe en ze hebben een stabielere lichaamstemperatuur.” Bovendien kan een gebrek aan intimiteit ook nadelig zijn voor het immuunsysteem. “Mensen die fysiek contact missen, zijn vatbaarder voor ziektes”, legt Hodge uit.
Huidfilosofie
Ons verlangen naar intimiteit valt ook filosofisch te beantwoorden. “Onze zintuigen geven ons kennis over de wereld”, legt hoogleraar publieksfilosofie Marli Huijer (Erasmus Universiteit) uit. “Iemand horen of zien kan best op anderhalve meter. Maar iemand in je armen voelen, proeven bij het zoenen of diens geur opsnuiven, zit er niet in, tenzij je samen in quarantaine zit.” We gebruiken tegenwoordig meestal slechts twee van onze vijf zintuigen. “En dus krijgen we ook maar een deel van de mogelijke kennis binnen”, besluit Huijer.
Knuffelplacebo
Hoelang we het nog zonder al die aanrakingen moeten stellen, is nog maar de vraag. Wat kunnen we intussen doen om die huidhonger te stillen? Zorgen voor je lichaam is prioriteit nummer één, zegt Slabbinck. “Neem een langer bad, maak een lange wandeling of eet gezond. Ook daardoor zitten we goed in ons vel.” Wie fysiek contact in ongewone mate mist, kan ook knuffelen met een huisdier. “Ook zij doen ons rustiger voelen.”
Toch kan dat volgens Hodge de aanrakingen van een vriend(in), partner of familielid niet volledig vervangen. “Een huisdier verlaagt inderdaad het stresshormoon, maar niets kan die menselijke intimiteit compenseren. Dat is jammer, maar het is ook net mooi om te beseffen dat we een ander nodig hebben om ons goed te doen voelen.”
Het bericht Daarom missen we aanrakingen zo hard verscheen eerst op Metro.
