Embryo’s in de baarmoeder maken een ongelofelijke metamorfose mee in de negen maanden voor ze geboren worden. Dat wisten we op zich al, maar wat er met onze handen gebeurt, is al helemaal opmerkelijk te noemen.
Uit medische scans blijkt nu dat er iets opmerkelijks aan de hand is met de handjes van de ongeboren kindjes. Ze ontwikkelen namelijk een soort van hargedissenpootjes die bij de overgrote meerderheid weer verdwijnen nadat ze geboren zijn.
Van reptielen naar zoogdieren
Biologen menen dat dit een van de oudste sporen van de menselijke evolutie is, meldt de BBC. De laatste gemeenschappelijke voorouder die zoogdieren delen met reptielen leefde zo’n 250 miljoen jaar geleden in het Trias-tijdperk.
In de miljoenen jaren die daarop volgden ontwikkelden deze proto-zoogdieren, reptielen die zich later zouden ontwikkelen tot zoogdieren, zich tot de harige warmbloedige dieren met een baarmoeder die we van vandaag de dag kennen.
Deze opmerkelijke hagedisachtige spiertjes bij ongeboren baby’s zitten kennelijk in ons oer-DNA. Ze kunnen worden gezien als een erfenis van honderden miljoenen jaren evolutie. Het is niet duidelijk waarom het menselijk lichaam ze in de embryonale fase exact aanmaakt om ze vervolgens 6 weken later weer te schrappen.
HUMAN DEVELOPMENT AS YOU HAVE NEVER SEEN IT BEFORE- INCLUDING VESTIGIAL MUSCLES THAT DISAPPEARED > 250 MILLION YEARS AGO IN OUR ADULT ANCESTORS.. I our Development paper coming out next week, already being reported by numerous TVs, radios, etc.. 3D VIDEO:https://t.co/FEBzSwnIO6 pic.twitter.com/UtFsNbkt02
— Rui Diogo (@Rui_Diogo_Lab) 29 septembre 2019
De duim van de homo sapiens
De reptielenweefseltjes werden waargenomen op 3D-scans bij 15 zeer jonge embryo’s van tussen de 7 en 13 weken oud. Na 13 weken verdwijnen de opmerkelijke spiertjes weer spontaan. Dit is maar goed ook, want als ze blijven zitten dan kan dit lijden tot misvormde ledematen. Met het onderzoek proberen biologen meer te weten te komen over de ontwikkeling van menselijke ledematen.
Hoofdonderzoeker Dr Rui Giogo van de Amerikaanse Howard Universiteit is blij met de bevindingen en vertelt dat er wel vaker spiertjes zijn gekomen en gegaan tijdens de ontwikkeling van reptiel via zoogdier naar mens.
“Mensen hebben een hoop kleine spiertjes die richting de duim gaan, hierdoor kunnen we er erg secuur mee werken. Heel lang geleden was dit ook het geval bij de andere vingers, maar dit is in de loop van de miljoenen jaren verloren gegaan. Dit komt omdat we deze extra finesse en kracht in onze andere vingers niet nodig hadden”, vertelt de bioloog.
Relieken uit de prehistorie
Maar wat is precies de functie van die hagedissenspiertjes, blijft gissen. „De evolutie is een vrij complex proces. Het is niet zo dat de ene zinloze eigenschap plotsklaps verdwijnt en dat van de een op de andere dag een perfecte menselijke hand ontstaat,” aldus Giogo.
Giogo is in elk geval enthousiast over de ontdekking van zijn team. Hij laat weten dat dit proces nieuwe inzichten verschaft over onze ontwikkeling dan andere lichaamsdelen die we niet nodig hebben. “Dit is bijvoorbeeld ook het geval met de appendix, coccyx (staartbeentje) en verstandskiezen. Toch vertellen deze zinloze overblijfselen in het moderne menselijke lichaam ons eveneens meer ons prehistorische verleden”, laat hij door de Britse nieuwszender optekenen.
“Deze spieren zijn we al 250 miljoen jaar kwijt, geen enkel zoogdier. Geen rat, geen hond of welke soort dan ook heeft ze, het is dan ook erg lang geleden. Vroeger konden biologen meer vertellen over de prehistorische ontwikkelingen van vissen, kikkers, kippen en muizen. Maar door innovaties en nieuwe technologieën krijgen we ook een steeds beter beeld van hoe onze reis van klein knaagdierachtig zoogdier naar homo sapiens precies is verlopen”, besluit hij.
Het bericht Ongeboren baby’s hebben ‘hagedisachtige’ spiertjes in hand verscheen eerst op Metro.
