Flamingo’s leven vaak in grote groepen samen van wel duizenden dieren, maar dat wil niet zeggen dat ze allemaal even goed met elkaar opschieten. Zoals de mens hebben ze namelijk een beperkt clubje van levenslange vrienden, terwijl ze andere soortgenoten bewust mijden om conflicten te voorkomen. Gelukkig maar, want die strategieën zijn essentieel om te overleven.
Tussen 2012 en 2016 bestudeerde de Britse gedragsecologist Paul Rose van de ‘University of Exeter’ vier groepen flamingo’s, die in gevangenschap leefden in het ‘Wildfowl en Wetlands Slimbridge Wetland Centre’. De kuddes in het Engelse graafschap Gloucestershire bestonden uit 20 tot 140 dieren en vertoonden hetzelfde gedrag als hun soortgenoten in het wild. Rose ontdekte dat sommige vriendschappen levenslang duurden en dat is wel een tijdje, aangezien flamingo’s tot 50 jaar oud kunnen worden. Daarnaast zag hij ook dat bepaalde dieren afstand hielden in een poging om ruzies, stress en gevechten te vermijden. Als twee soortgenoten die elkaar niet kunnen luchten te dicht bij elkaar komen, gebruiken ze namelijk hun lange nek en scherpe bek om aan te vallen.
Vriendschap is… minder dan een neklengte afstand
Om de verschillende vriendengroepjes uit de kudde te kunnen onderscheiden, volgde Rose de flamingo’s jarenlang. Hij nam daarvoor vier keer per dag foto’s van de dieren tijdens de lente en zomer en drie keer per dag in de herfst en winter. Hij kon ze herkennen op basis van de identificatieringen rond hun poten en merkte op dat de bevriende vogels veel dichter bij elkaar stonden dan de overige uit de groep. Daarom beschouwde hij flamingo’s die op minder dan een neklengte van elkaar weg stonden als vrienden die tot eenzelfde subgroep behoorden.
Die levenslange en trouwe vriendschappen waren interessant genoeg niet afhankelijk van het geslacht. Naast koppels van een mannetje en een vrouwtje kwamen ook non-seksuele relaties vaak voor tussen groepjes van drie tot wel zes flamingo’s. Zo waren er twee vrouwelijke dieren die alles samen deden met een mannetje dat twintig jaar jonger was dan henzelf, van nesten bouwen tot hun jongen opvoeden.
Hoe kiezen flamingo’s hun vrienden?
Flamingo’s lijken meer op de mens dan gedacht, ook in de manier waarop ze hun vrienden kiezen. Ze zoeken namelijk soortgenoten met een vergelijkbare persoonlijkheid. Die kunnen hen helpen om de stress die ze ervaren omdat ze in zulke grote groepen samenleven te bestrijden. Toch is de grootte van de kudde essentieel, want dan is er meer kans dat ze een gelijkgezinde vinden, waarmee ze compatibel zijn.
Daarnaast is het uiterlijk belangrijk, want het oog wil ook wat. Rose stelde namelijk vast dat de vogels in de felste roze tinten samenhokten. Felgekleurde flamingo’s zijn dan ook aantrekkelijker om als vriend of paringspartner te hebben.
Met zijn studie wilde Rose er vooral voor zorgen dat de vriendschappen tussen de dieren beter begrepen werden. Nu kunnen de dierenverzorgers hier meer rekening mee houden en vriendengroepjes niet uit elkaar halen in de dierentuinen.
Het bericht Flamingo’s zijn vrienden voor het leven verscheen eerst op Metro.
