Nu iedereen telewerken gewoon is, hoor je het steeds vaker: mensen die hun boeltje pakken en emigreren naar het buitenland om daar het werk te doen dat ze al anderhalf jaar thuis doen. Want als ze het werk thuis kunnen verrichten zonder problemen, waarom moet die thuis dan nog in België zijn? Alleen is werken vanuit het buitenland nu ook weer niet zo simpel als je laptop openklappen aan een bar in Ibiza. SD Worx geeft een overzicht van de belangrijke spelregels.
Arbeidsovereenkomst
Als je voortaan je zoommeetings vanop een berg in Oostenrijk wil doen, dan moet je dat melden. Opgelet: je werkgever is niet verplicht om akkoord te gaan met die verhuis. Gaat je werkgever evenwel akkoord, dan moet er meestal een aanvulling gebeuren op de arbeidsovereenkomst. Zodra je langer dan één maand in het buitenland wil telewerken, kan je werkgever een detacheringsovereenkomst opstellen. Wil je liever op meer permanente basis wekelijks een aantal dagen in het buitenland werken? Dan is een addendum voor gelijktijdige tewerkstelling een optie.
Socialezekerheidsbijdragen
Je werkgever zal zijn arbeidsongevallenverzekeraar op de hoogte moeten stellen van het telewerk in het buitenland. Idem wat betreft reis- en autoverzekeringen. Werknemers zijn in de regel sociaal verzekerd in het land waar ze werken, maar diverse internationale akkoorden voorzien hiervoor een oplossing. Ga je bijvoorbeeld aan de slag in de Europese Economische Ruimte (EER), Zwitserland of het Verenigd Koninkrijk, dan kan je vaak verzekerd blijven onder de Belgische sociale zekerheid. Voor andere landen moet je onderzoeken of er wel of niet een bilateraal socialezekerheidsverdrag van toepassing is. Het land waar het telewerk plaatsvindt, bepaalt tenslotte de regels.
Administratieve en
fiscale verplichtingen
Bij een inspectie in het buitenland kan je als werknemer met een A1-document of ‘certificate of coverage’ (COC) aantonen dat je in België sociaal verzekerd bent. Die documenten moet je werkgever aanvragen bij de RSZ. Daarnaast zijn we volgens het werkstaatprincipe belastbaar in het land waar we werken. Om flexibele internationale tewerkstelling mogelijk te maken, is er de zogenaamde 183-dagenregel. Je blijft dan toch onder het Belgische belastingstelsel vallen als je niet langer dan 183 dagen in een ander land verblijft. Ten slotte kunnen er nog andere zaken spelen bij een internationale tewerkstelling. Denk aan een lokale meldingsplicht voor de tewerkstelling van een buitenlandse werknemer of de aanvraag van een lokale arbeidskaart. Je moet je dus niet enkel goed insmeren tegen de zon, maar je ook goed informeren.
